Dag 8. Maandag 12 augustus 2019

Sassnitz - Prora - Glewitz - veerboot - Greifswald 

73 km in 4 uur, 18.2 km/uur gemiddeld, 323 hoogtemeters 

Zonnig, 22 graden, wind tegen uit het zuidwesten

“ Relatieve rustdag “

Deze maandagochtend was bedoeld voor een bedrijfsbezoek van de haring-verwerkingfabriek EuroBaltic van P&P. Vandaag wordt er geen vissersboot van P&P gelost, de fabriek wordt schoongemaakt van het verwerken van de vis van de vissersboot  Ruth  van gisteren.

Wat een geluk dat directeur Jan Dijkdrent ons gistermiddag om 14 uur belde met die mededeling.

Door de sterke rugwind konden we het bedrijfsbezoek al om 15 uur aanvangen, waarover ik gisteren al vertelde. Willem doet vandaag verslag van zijn ervaringen.

Vannacht geslapen in het Rügenhotel in Sassnitz, een vergane gloriehotel uit het DDR tijdperk.

Deze ochtend zaten we met 80 bejaarden aan het ontbijt op de 12 verdieping van het hotel met uitzicht over de baai van Rügen met zicht op de haven in het oosten. Er ligt een U-boot ter bezichtiging naast vele rondvaartboten. Om 7.30 uur rijden we richting haven over een fietsbrug, die de vorm heeft van een “S” en ophangen is aan kabels vanaf de top van één paal. Architect Calastra zou hem getekend kunnen hebben.

In alle rust rijden we naar het zuiden, we hebben de hele dag de tijd voor 75 km. We kiezen voor een toeristische fietsroute van Google Maps. Achteraf is het ontzettend afzien geweest: zeker 40 km hebben we op onze racefiets bandjes gereden over zandpaden, kinderkoppen, paden met veel steenslag en diepe kuilen en betonplaten-paden met veel scheuren. We hebben heel erg langzaam gekoerst om lekke banden te vermijden. Als je materiaalpech krijgt moet je kilometers lopen voordat je een boer vindt die misschien hulp kan bieden.

Wel hebben we de afslag genomen naar Prora. Het is de naam van een omstreden Nazi-bouwproject uit de jaren ‘30 van de vorige eeuw. Hitler had bedacht dat in een badhotel “ Kraft durch Freude “ 20 duizend vakantiegangers uit de arbeidersklasse moesten kunnen ontspannen. Als een arbeider zich ontspant kweekt hij sterke zenuwen. Hitler meende dat een volk dat zijn  zenuwen beheerst in staat is tot grote prestaties.

Wij hebben met eigen ogen dit megalomane project gezien:  een 4.5 km lange betonnen flat met 6 verdiepingen in een ronding gebouwd langs de baai van de Oostzee met theaters en feestzalen. Tijdens de 2e wereldoorlog hebben er alleen maar vluchtelingen uit Hamburg gewoond. Na de oorlog heeft het Rode Leger er soldaten gehuisvest. Sinds 2014 worden er appartementen van gemaakt, we zijn getuige van historie en werkelijkheid.

Om 14 uur al in het Stettiner Hof Hotel met ruime tuin, waardoorheen een modeltrein rijdt voor de kinderen. Uit de zon onder een parasol schrijf ik met bier bij de hand dit verslag.

Tot morgen van Willem en Gert op weg naar Berlijn, het tweede doel van de reis.

Verhaal van Willem op Facebook 

Ik begin zoals beloofd met het bezoek aan Euro Baltic, de visverwerkingsfabriek van P&P in Sassnitz. Als we gisteren zo’n 15 km voor het eindpunt zijn verandert mijn navigatie in een telefoon. Een 0049- nummer, Duitsland dus, en ik krijg een vermoeden. Het blijkt inderdaad Jan Dijkdrent te zijn waar we morgen een afspraak mee hebben. Hij vraagt of we al in de buurt zijn. Nou en of we dat zijn met die wind. Dat komt mooi uit gaat hij verder, er ligt op dit moment een schip voor de wal te lossen en dit is het moment de fabriek op volle toeren te zien. Vannacht is het schip leeg en gaat onmiddellijk weer weg voor nieuwe vangst.

Ons besluit is snel genomen, we bezoeken de fabriek NU en niet morgen. Jan zorgt met een paar telefoontjes dat men weet dat we nu komen EN we een rondleiding krijgen. Het is een enorm complex, afgesloten door een groot hek maar met 1 druk op de knop gaan ook deze deuren voor ons open bij P&P. Een aardige meneer leidt ons naar de kantine waar hij de opdracht heeft ons op te lappen met Cola en Bockworst. Dan maken we kennis met de heer Kurt Friezen, de productiemanager vandaag.

We doorlopen weer de zelfde procedure als bij Heiploeg en Deutsche See, inpakken en steriliseren die handel, en dan pas naar binnen. Hier zijn ze gespecialiseerd in haring, het Deense schip voor de kant heeft vandaag 1000 ton bij zich. Hij heeft al eens 2100 ton binnen gebracht, de reden dat er nu minder in zit is de tijd van het jaar. Nieuwe haring is zachter en kwetsbaarder dus ze komen eerder lossen anders raakt het product beschadigd.

De haring zit in grote tanks die via een pijplijn - slangen naar de fabriek worden gepompt. Daar komen ze binnen via de weegschaal en komen ze op de sorteerlijn. De sortering gaat via iets uit elkaar geplaatst pijpen zodat de kleine visjes er eerst doorheen zakken, de grotere wat later en de grootste onderaan. Voor al die soorten is al een bestemming, op instructietabellen staat wat er van de kleintjes gemaakt moet worden en wat van de grotere soorten. 

Dan moet de vis worden schoongemaakt, koppen eraf en ingewanden eruit, vol automatisch, anders haal je geen 600 ton productie per dag. Dan moeten die vissen wel allemaal met de kop naar voren liggen anders snijden ze de staart eraf. En ze moeten ook de zelfde kant op liggen want de ingewanden zitten in de buik en niet op rug.!!!! Hoe die machines eruit zien mag ik helaas niet vertellen maar ZEER indrukwekkend.

Daarna worden ze heel gelaten, in tweeën gehakt of in kleine stukjes voor de salades. Dan worden ze gezouten, gezuurd of diepgevroren, net wat de klant verlangt. Alles gaat in grote bakken, gewogen, gelabeld, gestickert en wordt door grote robot-heftrucks naar de juiste bestemming gebracht.

Als je dus als visje even niet oplet, en een netje inzwemt weten ze aan de wal al op welk bordje je terecht komt en binnen hoeveel tijd. Zeer onder de indruk worden we weer ontsmet en via de kantine weer aan het smerige buitenleven blootgesteld.

Tijd om ons hotel op te zoeken.

Terug naar vandaag, ik zal het kort houden, haha.

Geen zangers voor de deur vannacht, heerlijk ontbeten. We gaan Rügen verlaten vandaag en rijden richting Greifswald , ongeveer 75 km. Omdat de fabriek gisteren al bezichtigd is, tijd genoeg.

Vanmorgen kregen we via onze digitale reisleider uit Katwijk te horen dat het ‘vakantiehuis’ van Hitler op onze route lag. Kijk, daar heb je wat aan. We rijden naar Prora. Niet te geloven wat je daar aantreft, zoek maar eens op Google. In Prora heeft Hitler een vakantieoord laten metselen van 4,5 ki-lo-me-ter lang met zo’n 10.000 kamers. Dat is van Katwijk tot Noordwijk. Zijn idee was dat uitgeruste soldaten scherper waren en beter schoten. Het gehele complex wordt omgebouwd tot vakantiewoningen te huur en te koop, maar giga veel, dat snapt u. De vereniging van appartement eigenaren heeft een RAI-gebouw nodig voor de jaarlijkse ledenvergadering.

Verder was onze reis vandaag een kleine ramp, klein vanwege de korte afstand.

We hebben mooie routes gezocht maar hebben de Parijs Dakar rally gereden. Paden die beginnen met asfalt of mooi beton, die veranderen in oud beton met grote gaten, sintelpaden, grindgroeves, zandwegen en ander ongemak. Prachtige natuur links en rechts maar we hebben het niet gezien. Als je 1 seconde niet op het wegdek voor je niet oplette, hadden we liggen stuiteren, einde verhaal. Ook leuk zijn de kinderkoppen in alle soorten en maten, onze darmen hebben de meest luxe massage gehad vandaag. Maar goed, we zijn zonder kleerscheuren weer netjes op tijd in het hotel gearriveerd. Morgen weer een nieuwe dag.