Dag 16, dinsdag 20 augustus 2019

Kassel - Warburg - Marsberg - Lippstadt

119 km in 5 uur en 56 min, 20 km/ uur gemiddeld, 910 hoogtemeters

Half bewolkt, 22 graden, lichte wind tegen, geen regen.

“ Veel materiaalpech vandaag “

We zijn het voormalige DDR uitgereden met zijn vele kinderkoppen en gravelpaden zonder materiële fietsproblemen. Na de treinreis van gisteren van Erfurt naar Kassel (met 2 keer overstappen) wordt er vanaf het station 6 km naar het hotel gefietst over gladde fietspaden, die bezaaid blijken te zijn met glassplinters. Ik krijg mijn eerste lekke band en die wordt vervangen. Lastig is de banden op spanning te krijgen met een handpomp. Besloten wordt om een fietsenmaker te zoeken nog net voor sluitingstijd, want Willem is ook nog zijn handschoenen kwijt.

Met veel commentaar worden we toch nog om 17.45 uur geholpen, maar een nieuwe buitenband vindt de baas voor mij niet nodig, ondanks de vele kloven in de buitenband na 2000 km fietsen. Gevolg is dat ik een dag later nog 4 lekke banden krijg. Gelukkig heb ik nog een 10 jaar oude Santiago reservebuitenband onder mijn zadelpentas bij me, dat wordt de redding voor vandaag Andre krijgt bovendien nog een kapotte spaak, maar die wordt in Warburg vakkundig gemaakt.

Samengevat een pannedag, die onze stemming geenszins bedrukt: “we hebben vandaag toch verder niets te doen” Andre weert zich kranig, voor zijn 75 jaar doet hij het erg goed. 

We zijn nu in Lippstadt op 240 km afstand tot Oss en de heuvels van Sauerland hebben we achter ons gelaten. De weerberichten zijn voor morgen goed, de wegen worden steeds beter, er hoeven niet veel hoogtemeters meer gemaakt te worden.  Ik denk dat we Oss donderdag wel gaan halen.

Andre is een digibeet, hij vindt het niet fijn dat Willem en ik regelmatig op onze Smartphones kijken. Een dagverslag schrijven in zijn nabijheid is heel erg lastig. Daarom heb ik gisteren geen verslag gemaakt en hou het vandaag kort. 

Willem heeft tijdens de spaakreparatie in Warburg zijn verslag geschreven en die volgt hieronder.

Groet van Willem,  Andre en Gert.

Verslag van Willem op Facebook

Gisteren dus door het glas, lekke band nr.2, nr 1 bij Gert. Maar hij heeft de smaak goed te pakken. Bij het oppompen kwam de binnenland eruit en daar valt niet mee te fietsen. Lucht eruit en overnieuw, niet zoveel lucht en naar de fietsenmaker. Terwijl ik binnen mijn bestelling opgeef lopen de mannen naar buiten met een goede pomp. Even later een geweldige knal, band 3, bij Gert 2. Hij staat nu met stip boven aan de LB-lijst.

We hebben heerlijk geslapen en ontbeten en monteren onze koffers op de fietsen. De banden zijn hard gebleven vannacht.

Maar als Gert 2 meter met zijn fiets aan de hand naar de uitgang loopt is zijn voorband leeg. We halen hem uit elkaar en proberen de oorzaak te vinden. Die is er niet, zonder oorzaak lek dus. Alles goed gecontroleerd en andere band erin, met patroon oppompen aub, ik wil nu een harde band zegt Gert. Hij is tevreden over het resultaat en op moment van monteren knalt er weer iets van binnen. We kijken even rond of we niet in een bananen-split lachshow beland zijn maar we zien geen verborgen camera. De binnenband blijkt gescheurd bij het ventiel. Een nieuwe band erin, met de hand oppompen, dat geeft lucht. Gert heeft de leiding in het LB- klassement nu stevig in handen.

En in plaats van kwart voor 8 rijden nu om kwart over 8 richting Lippstadt.

De navigatie nemen we steeds meer met een korrel zout en houden goed de groene routebordjes van de streek in de gaten. Maar ook via deze borden kom je in een bos uit. Als we op een mooie asfalt weg richting Warburg rijden pingt er iets in het achterwiel van André, en de eerste spaakbreuk is een feit. Nog 8 km naar Warburg, we rijden voorzichtig naar de fietsenmaker. Daar wordt vakkundig naar het probleem gekeken terwijl wij een koffie koffie krijgen. Geen leuke koffiestop, wel een nuttige (voor André).

We moeten wachten op de reparatie en ondertussen loopt André naar boven waar een hele collectie aparte fietsen staan van de eigenaar. 1 oude met zo’n groot voorwiel maar de meeste aandacht gaat uit naar een oude originele Dudley-Pedersen. Hij heeft hem gekocht en gerenoveerd, de meeste staan in een museum. Vreemd stangen-frame en houten wielen, bekijk de foto’s maar eens goed. Na vertrek bij de fietsenmaker wil André ergens iets eten maar dat is niet ok. Eerst maar eens een paar kilometers maken. Onderweg naar Marsberg roept Gert dat zijn achterband zacht leegloopt. Dat brengt de LB-stand op 5-1 voor Gert die de LB-leiderstrui nu niet meer uit handen gaat geven. Gert heeft geen vertrouwen meer in de buitenbescherming van zijn geteisterde binnenbanden. Nu worden binnen en buitenband vervangen en rijden we naar de lunch in Marsberg.

Na de lasagne’s en een pizza kunnen we verder voor de laatste etappe. Nog 55 km te gaan naar Lippstadt. 

Ondanks banden- en spakenleed genieten we enorm van het landschap. De wegen worden in ras tempo beter, het asfalt vlakker. We rijden door een glooiend landschap met kleine plaatsen waar de koeien naast de huizen gewoon op stal staan (als ik het goed ruik). Ook in de kern van deze plaatsjes geen kinderkoppen meer waar ze in Oost Duitsland gek op zijn. We komen op tijd, even voor 6 in Lippstadt aan en parkeren voor hotel De Drie Kronen. 

Nu eerst een biertje.