Musselburg - Ellingham

Dag 7 Musselburgh - North Berwick - Dunbar - Berwick - Ellingham

145 km  in 7 uur en 18 min, 19.8 km gemiddeld, 1162 hoogtemeters

Zwaar bewolkt, eerst regen, harde wind van rechts, 16 graden

Na 6 dagen fietsen hebben we Schotland verlaten en zijn bij Berwick Engeland binnen gefietst door een gebied dat 13 keer van land gewisseld is bij oorlogen.

Vandaag waren we wel 12 uur onderweg; om 7 uur vertrokken met een broodje in de achterzak. Over kleine wandelpaadjes volgen we de kust eerst nog naar het oosten.

Het landschap is relatief vlak en groen door de vele golfbanen en schapenweiden.

Willem gaat volgend jaar hier golfen met zijn vrienden en ziet telkens mooiere locaties.

Na North Berwick wordt hij helemaal lyrisch van een baan in Dunbar. We worden ontzettend vriendelijk ontvangen in een oud clubhuis en drinken daar koffie met een uitgebreid Engels ontbijt.

Met een goed gevulde maag halen we met moeite op 100 km Berwick-upon-Tweed door de veleklimmetjes tot wel 18% over slechte paden. We moeten zelfs een heel eind lopen als het achterwiel van Willem door zijn kracht dwars in het frame klem slaat.Door de regen zijn er ook veel plassen in het grove steenslag.In Berwick moet Willem nieuwe plaatjes kopen onder zijn raceschoenen, ze zijn versleten. Er zit zoveel bagger op de remblokken dat ze gaan blokkeren; in een autowasserette spuiten we de fietsen schoon en rijden de laatste 25 km over de Highway A1 om niet te laat in het gezellige Pack Horse Inn in Ellingham aan te komen.

Het is daar gezellig druk door het goede restaurant waar we vanavond besproken hebben.

Verhaal van Willem op Facebook

Als je de hele dag aan het fietsen bent schieten je allerlei dingen te binnen. Maar je maakt zoveel mee op 1 dag dat ze makkelijk weer te buiten schieten. Gisteren had ik bij mijn verhaal van de Eiffeltoren en de spoorbrug in Schotland willen zeggen dat het de eerste grote stalen constructies waren gebouwd rond 1888 en nog niet eerder uitgeprobeerd elders, echt uniek dus. De Eifeltoren staat nog, en deze brug hangt nog. Een knap 'staaltje' werk dus. Plak dit maar in het verslag van gisteren.

Vandaag beginnen we om 7.00 uur, we hebben een hele trap voor de boeg, iets van 140 km. Het lijkt koud en regenachtig te worden en even later moeten de regenjassen aan, eindelijk Schots weer. In North Berwick drinken we koffie en verderop in Dunbar gaan we op een mooie golfbaan van de fiets om daar een heerlijk ontbijt te nuttigen (met haggis, ik ben eindelijk door mijn psychische barrière)

In Schotland moet een grote werkeloosheid heersen. Je breekt er de nek over de golfbanen, de een nog mooier dan de ander. Golfen is een tijdrovende sport, 18 holes lopen gaat al gauw zo'n 6 uur duren met aanloop en nazit. Dat helpt een werkdag al snel om zeep. Nu zijn hier weinig toeristen, de banen bezet dus kan het niet anders zijn dan dat hier geen moer te doen is.

Verder met de rit naar Berwick upon Tweed, dat ligt veel verder dan we dachten, met flinke klimmen. Het uitzicht is adembenemend of de klimmen. Maar bovenaan de klim vegen we telkens weer trots het zweet van de schedel.

In schiet steeds vaker uit mijn slof, niet tegen Gert hoor maar uit de fiets. Mijn schoenen hebben een SPD koppeling, dat loopt als naaldhakken allen zit de naald van voren. Als je veel loopt, er is hier veel te zien, slijt dit enorm en nu schiet ik uit de pedalen. In Berwick nieuwe gescoord, de winkelier verteld mij dat deze 3 uur geleden geleverd zijn aan zijn winkel. Wat 'slof' ik toch.

Verder, een prachtig kust pad verandert in een varkens pad met kiezels, gaten en kuilen met water en modder. We rossen er doorheen, we moeten wel. Gelukkig is er na een km of 5 een benzinepomp met een carwash, bikewash dus. 

Om 6.30 komen we aan op bestemming en op de kamer merkt Gert dat hij (wederom) de oplaadstekker in de kamer van de vorige verblijfplaats heeft laten zitten, hij baalt als een “stekker”.