Vlissingen - Katwijk aan Zee

Dag 19. Vlissingen - Oosterschelde - Grevelingen - Maasvlakte - HvHolland- Katwijk

147 km in 6 uur, 24.5 km/uur gemiddeld, 325 hoogtemeters 

Eerst zon, later heiig broeierig warm, matige wind van rechts

"We zijn weer veilig thuis"

Al om 8 uur vertrokken uit Vlissingen, want we willen niet te laat thuis komen.

Op internet gevonden dat de Fast Ferry vanuit H.v.Holland elk uur om 5 minuten voor het halve uur ons op de Maasvlakte kan oppikken en we gokken erop dat we dan de boot van 13.25 moeten kunnen halen.

De Mio wijst ons weer de weg dwars door Walcheren en over de stormvloedkering.

Natuurlijk stoppen we op mooie uitzichtplaatsen en zien ook dat de kering een verfbeurt krijgt. Wat een grote hoeveelheid water wordt er door de kering geperst!

Onze binnenbandenvoorraad is weer op en we denken zonder een lek Renesse wel te kunnen halen, maar de Mio wijst ons door een prachtig natuurgebied door Schouwen Duiveland over gravelpaden. Gelukkig komen we "heel" in Renesse aan en mijn banden krijgen ook weer de juiste spanning en met 2 extra bandjes moeten we nu wel thuis kunnen komen. We scoren nog een Brusselse Wafel met warme kersen en veel slagroom op een gezellig terras.

Toch nog weer over veel dijken en dijkjes komen en ook door mooie gebieden bij Oostvoorne eindelijk op de Maasvlakte. Helaas mis ik de afslag naar Futureland, omdat ik afgeleid wordt door enorme stalen buizen die voor de offshore windenergie moeten gaan zorgen. Daar had ik bij willen tanken en nu moet het maar in HvHolland.

Vlak voor afgesproken tijd komen bij het pontje aan en die blijkt net vertrokken te zijn:  hij loopt 55 minuten achter op het schema door de enorme hoeveelheid fietsers die op zo'n mooie dag allemaal mee willen. Pas om 14.20 kunnen we mee en inmiddels zijn we helemaal uitgedroogd en hypoglycaemisch. 

Hadden we toch maar een cola en chipsstop op de Maasvlakte gedaan. 

Ed van den Berg, een vriend van Willem, komt ons vanaf HvHolland uit de wind houden en zit al vanaf 13.00 uur bij het Kruitmagazijn te wachten. Hij verwelkomt ons hartelijk, maar moet toestaan dat we eerst de drank en energievoorraad aanvullen op de wal.

Vlot manoeuvreren we ons door de vele toeristen en automobilisten langs de kust.

Coby wordt door Willem aan de Boulevard warm verwelkomd tussen de bouwvakkers en de ravage die ze aangericht hebben in zijn toekomstige huis, dat nu gerenoveerd wordt.

Wijnie hoef ik niet te zoeken, met dit weer zit ze op haar vertrouwde stek op het strand.

Ook daar is het welkom warm en met de vele familie en bekenden in het zand.

Willem Taat gaat meteen bier en nog meer chips halen en luistert dan gespannen mee naar de mooie Schotse en Engelse (golf)verhalen en andere belevenissen.

Het avontuur zit erop, alles is perfect verlopen, we zijn weer heel thuis na 1960 km over smalle hobbelige wegen rond de Noordzee kust zonder valpartijen.

Hier kan ik nog lang van nagenieten als ik de 1300 foto's ga bekijken en de mails en Facebook belevenissen van Willem nog eens na ga lezen.

Verhaal van Willem Guyt op Facebook.

Dag 19, onze laatste dag, de laatste etappe. Het is ook wel weer goed om thuis te komen, het is mooi geweest. We staan vroeg om en kunnen om 7.30 aan het ontbijt om daarna rond 8.00 uur te vertrekken. De banden van Gert hebben de nacht goed doorstaan en zijn nog hard maar we moeten nog wel langs een winkel omdat we geen reserve meer hebben en vandaag nog 140 km kans hebben op.....

We trappen via de grote stuwdammen en Zeeuwse waterwerken naar het noorden. Het blijft een imposant gezicht die bouwsels die ervoor moeten zorgen dat Zeeland en een groot deel van Nederland droge voeten houden onder alle omstandigheden.
In Renesse vinden we een 'bandenboer' en stoppen gelijk voor de koffie met een wafel. We bellen ook een fietsvriend die ons tegemoet komt rijden en ons in Hoek van Holland op wil wachten. Gert wil via de Maasvlakte rijden, er is daar een pontje naar Hoek van Holland maar dat vaart maar een keer per uur.
We zoeken de dienstregeling op en stemmen onze rit er op af.
We rijden verder over de prachtig geasfalteerde paden van Zeeland, daar kunnen die Engelsen nog een puntje aan zuigen. We mogen in Zeeland niet meer stoppen van Gert, hij wil eerst naar de pond rijden en is onzeker over de juistheid van de dienstregeling. Het is druk dus dikke kans dat hij niet op tijd vaart. Er is daar vlakbij een bezoekerscentrum daar kunnen we wat halen.
Wat er met dit centrum gebeurd is weten we niet maar we hebben niet kunnen vinden en uitgedroogd kom ik aan bij het steiger. Daar blijkt het rot-pondje dus niet op schema te varen en net weg is, uurtje wachten dus.
En aan dan andere kant staat Ed te wachten.
Als we eindelijk over zijn drinken we wat en rijden met z'n drieën de laatste 40 km door ons mooie duinlandschap.
Op de tennisbaan van Zee & Duin nemen we een 'terminaal' biertje wisselen de foto's uit en bedanken elkaar voor deze mooie reis.
We zijn 18 dagen weg geweest, hebben 1970 km weggetrapt, een paar versnellingsbakken en banden versleten en hebben maar 1 dag regen gehad. We zijn niet gevallen of ziek geworden