Dagje London.

Dag 15. Zaterdag 19 augustus 2017 Sightseeing Londen 

Ongeveer 30 km gefietst en 10 km gewandeld.

Droog, half bewolkt met harde wind uit het westen.

Gisteravond voor het eten naar de Thames gefietst via het Travalgar Square met Nelson op zijn paal. Verder op de Westminster Bridge genoten van het uitzicht op het water, de skyline van Londen met de Big Ben op de voorgrond. 

Overal zijn ijzeren en betonnen roadblocks gelegd tegen eventuele nieuwe aanslagen.

De stad is een mierenhoop van wandelende toeristen, rode dubbeldekkers en zwarte taxi's. 

We voelen ons nog niet meteen thuis in deze drukke stad met zijn vele monumentale gebouwen. Alles is wel erg schoon, geordend en mooi gerestaureerd.

Ons hotel ligt ten noorden van het uitgaansgebied Soho en het publiek op straat ziet er daar havelozer uit dan de toeristen in het centrum. We besluiten dan ook maar onze fietsen niet buiten te laten staan maar mee te nemen naar de slaapkamer 2hoog.

We eten in de pub beneden een Hamburger met sla en frites tussen uitgelaten mensen na hun werk op vrijdagavond. Om 21 uur gaan we naar een kamer met het raam open en Willem hoort 's nachts geen opstijgende vliegtuigen maar veel loeiende ambulances.

Zonder ontbijt al om 7.30 uur vertrokken voor koffie met een croissant in het Hyde Park in het zonnetje aan het water bij de zwanen en borstcrawl zwemmende Londenaren.

Willem wilde daarna nog scrambled eggs en die scoren we bij Harrods.

Met de IPhone op het stuur en Google Maps erbij rijden we relaxed over de busbanen naar de Albert Hall en Memorial, National History Museum, Buckinham Palace, Westminster Cathedral en Downing Street. Het huis van May kunnen we niet zien, want dat wordt zeer goed afgeschermd door politie.

De St Paul Cathedral bekijken we uitgebreid van binnen en helemaal van boven. 

Daar hebben we een machtig uitzicht over de stad met zijn bijzondere architectuur.

We wandelen verder langs de Thames aan de noordkant en de zuidkant via de Tower Bridge en zijn grote gevangenisburcht. Fietsen lukt niet tussen de krioelende mensen door.

Helemaal bijzonder is een tocht in de gondel van de London Eye.

Hongerig hebben we gegeten bij de leuke Italiaan in Soho en pas om 20 uur zijn we weer op onze sobere kamer.

Morgen vliegen we naar Canterbury, 120 km verderop, als de wind staat als vandaag.

Verhaal van Willem op Facebook

Vrije dag in London dus niks te doen. Kan ik jullie eindelijk vertellen over Het Weg en De Weer.

Het weg op onze route valt eigenlijk best wel mee, tenminste als je het van de juiste kant bekijkt.

We hebben op onze route alle soorten wegen wel gehad, van slecht tot heel slecht, en soms ook wat betere. Als je geen verwachting hebt valt het allemaal wel mee, als je het met Nederlandse paden gaat vergelijken is het een ramp. Het meeste van de route is geasfalteerd vanaf Schotland tot aan London. Asfalt in alle soorten, grof (veelal) vaak al driehonderd jaar geleden aangelegd (hadden ze toen al.......) maar zeker al 30 x gerepareerd. En dan nog zitten er flinke gaten in, het blijft oppassen geblazen. 

Het asfalt gaat vooral in het noordelijke deel van onze tocht flink op en neer. Op de meter heeft Gert percentages van 18% gemeten. Dat lijkt niet veel maar 8 tot 10 kunnen de meeste fietsers redelijk hebben. Bij 12 wordt het 'stoempen' en bij 15 serieus klim-werk. Bij 18 moet ik gaan staan en daar laat mijn fraaie Colnago het afweten, trap ik mij achterwiel scheef in de ophanging, hoe vast mijn wielmoer ook zet. Het is tot twee keer toe gebeurd dus ik kan niet meer staan op de bike.

Bij de afdaling heeft Gert een keer 23% gemeten, een goede reden om niet de andere kant op te rijden. Heeft u een trap thuis?. Leg een plank op de treden en ga boven op je driewieler zitten, klein hupsakee, ogen dicht je bent zo beneden. Zoiets dus is 23%.

Maar de steile stukken hebben we nu wel gehad.

Dan hebben we nog de varkens, geiten en kamelen paden. Vaak is het een doorsteek naar weer een ander del van het traject maar als je begint weet je niet hoelang dat is. Toch is het zeer de moeite waard, want ik kan wel stellen: hoe gekker het pad, hoe mooier de uitzichten.

Ik denk dat onze navigatie met (soms) verouderde kaarten werkt, net als in auto's. Gert is onderweg gek geworden op Google Maps alhoewel die ons ook een paar keer een richting op stuurde die ECHT niet kon.

De weer dan, dat is een giller eerste klas. Ik durf het nu wel te vertellen, we rijden nu nog maar 1 dag op dit eiland voor we oversteken naar Frankrijk.

We zijn in Schotland met onze trip begonnen en dag 1 schijnt de zon. Dat kan natuurlijk een vergissing zijn maar dag 2 schijnt hij weer, en 3 ook, buitengewoon uniek voor Schotland.

Wij kijken 's morgens even de weerberichten voor we vertrekken en zien dat er in heel Engeland geen droge plek te vinden is, alleen in Schotland is het droog.

En naarmate we afzakken wordt het in Schotland natter en in Engeland droger. Van de dagen die we gereden hebben we 1 dag de regenjas aan gehad. En dat maakt een reis als deze minder fraai, koud en nat pak je niet steeds een camera die in een plastic hoes onder je natte jas zit. Het zit qua weer dus zeker wel mee op onze reis.

Nou, London dan nog even, eigenlijk niks te beleven. Ik tref er een redelijke variatie aan. Ik ken de stad niet maar hij is veel te groot, te druk, te rommelig, te chaotisch. Ik ben niet zo'n stadsmens. Als ik om mij heen kijk zie ik een ouwe bende vlak naast een glazen kantoor, mooie his torisch gebouwen naast een Mc Donalds, alles kan maar hier maar of ik het mooi vind? Natuurlijk, er zijn mooie en grote parken, perfect onderhouden. En er zijn best mooie gebouwen maar het is zo'n zootje door elkaar. Ik moet er erg aan wennen. 

En dat doen ik op de fiets. Samen met Gert rijden we een aantal hoogtepunten af. Buckingham palace, met die bewakers: poppenkast, maar de St Paul Cathedral is geweldig en we zijn tot de nok geklommen, de benen moeten toch nog wat doen vandaag.

Veel hoogtepunten staan in de steigers, regeringsgebouwen, Big Ben, Royal Albert krijgen allemaal een opknapper, wat voor ons dan weer een afknapper is.

Wat mij ook opvalt is dat op IEDERE oversteekplaats op de grond is geverfd "look left" en "look right", ze weten dus echt wel dat ze verkeerd rijden, de stakkers. En maar volhouden.

Naar een biertje aan de Thames maken we de oversteek via de Tower Bridge en fietsen maar de London Eye, zouden we? Waarom niet?

Daarna een hapje bij een Italiaan en fietsen over Regent street en Oxford street naar het hotel. 

Morgen op naar Canterbury, de laatste dag aan de linker kant van de weg voor Willem en Gert.