Santiago, Dag 11.

Verslag van de pelgrimgangers op weg naar Santiago de Compostela  18 augustus 2003

Dag  11  Turennes - Martel - L'Hospitalet - Rocamadour - Labastide-Murat - Cahors - Castelnau - Vazerac

Gereden:    157 km.    Rijtijd:       6,56 uur      gemiddeld 24 km/uur

Gisteren gegeten bij de boer en zijn vrouw aan tafel. De kamers zijn netjes maar de rest van het huis is een onbeschrijfelijke puinhoop. De oude baas (75) loopt een beetje heen en weer te brommen over verkeerd geparkeerde auto’s en zijn vrouw (73) loopt het vuur uit de sloffen om ons een maaltijd te bezorgen. Deze maaltijd wordt tegen 19.30 uur opgediend, de twee oudjes zelf eten mee, het is tenslotte hun tafel.

De maaltijd bestaat uit linzensoep, gevolgd door een huisgemaakte paté met radijsjes, een salade met tomaat, ei en rode bietjes en het hoofdgerecht is konijn met gebakken aardappelen. Hierna wordt er nog een heerlijke pruimentaart neergezet en het komt natuurlijk allemaal uit eigen keuken. Tijdens het eten kunnen we onze ogen  niet afhouden van de kamer waarin we zitten vanwege de enorme hoeveelheid aan spullen die er op ongeorganiseerde toestand in opgeslagen zijn.

Vandaag hebben een mooi parcours gereden, niet de meeste kilometers maar wel de langste tijd tot op heden. Dit kwam door het zware deel in  eerste instantie en de pech die we onderweg ondervonden. Niet alleen de wielrenners hebben het zwaar maar ook het materieel. Door de hier en daar slechte wegen en de snelheid waarmee we afdalen hebben onze fietsen het zwaar te voorduren. De versnellingbakken van Gert en Lambert veranderen regelmatig in variomatic’s en worden regelmatig bijgesteld. Lambert en Martin zijn een eindplug van de sturen kwijt en Lambert is onderweg ook al een bidon kwijt geraakt, uit de beugel getrild. De armsteun van Willem is provisorisch gerepareerd, vanmorgen schoot de voetklip van de trapper en Martin kreeg een lekke band bij Rocamadour waarbij bleek dat zijn nieuwe buitenband tot op de draad versleten was. We hebben een uur op de bus moeten wachten waar de reserveband in lag.

Omdat we gisteren in Turenne niet konden overnachten hebben we 8 km terug gefietst en deze 8 km moesten we vanmorgen dus ook nog inhalen. Zodoende waren we pas om 8.30 uur bij Turenne waar de etappe dan eigenlijk pas begint. Hierna rijden we naar Martel waar we even door het centrum rijden en daarna snel door, we hebben een lange dag voor de boeg. We hebben al zo 6 zware klimmen achter de rug als we de koffiepauze in Rocamadour gaan houden. We komen aan op een helling genaamd l’Hospitalet, een plaats waar we een adembenemend uitzicht op de plaats Rocamadour hebben. Deze stad is gebouwd tegen een rotswand. Net als we naar beneden willen rijden merkt Martin dat hij een lekke band heeft. De koffie wordt niet in Rocamadour gedronken maar even daarvoor.

Na een uur oponthoud kunnen we verder, maar willen nog wel even door deze mooie stad lopen en de oude 13e eeuwse kapel bezoeken. Hiervoor moeten we wel even een enorm aantal trappen omhoog maar het is de moeite waard. In de kapel bezichtigen we het beeld van de zwarte Madonna. Vervolgens hebben we een stempel gehaald bij het bureau van toerisme waarna we als een speer naar beneden reden, op weg naar de volgende helling.

Er volgen nog zware hellingen. De  af te leggen afstand naar de lunch  rijden we rustig om krachten te sparen voor de rest afstand. De lunch gebruiken we in Labastide-Murat. Gijsbert heeft weer een prachtige openluchtlunch klaar gezet, feestelijk voor de uitgemergelde pelgrimsfietser. Na de lunch krijgen we een afdaling van ruim 20 km. Het tempo gaat flink omhoog terwijl wij afdalen naar  Cahors en nemen beurtelings de kop over. Het is een fantastisch werkstukje van cyclophiele samenwerking!!

In Cahors op een terras onder het standbeeld van generaal Gambetta, een generaal  onder Napoleon met buitensporige verdiensten, met een stevig kaliber kanon naast zijn eigen forse kaliber gestalte, drinken wij een heerlijk koud drankje. Willem slaat nog voor het laatste gedeelte snel in een supermarkt tien bananen in, extra kalium/magnesiumhoudend om onze stofwisseling te activeren in het reststuk nog af te leggen. 5 grote bananen incorporeren wij per acuut, de andere 5 slaan wij op in onze achterzak voor nog slechtere momenten. Dan hervatten wij het laatste terminale gedeelte van deze zware dag richting camping in Vazerac. 11 km voor deze eindplaats drinken we nog een  verfrissing in Castelnau.

De camping is in Nederlandse handen, we zijn blij dat we er zijn. Na een welkomstdrankje zetten we de bus op zijn plek, het is al 20.00 uur inmiddels. Tijdens het uitpakken en uitstallen blijkt de stroomvoorziening niet te werken. De eigenaars hebben een avond vrij en zijn weggegaan. Alles weer ingeladen en de bus 300 meter verderop geparkeerd bij een paal die wel stroom had. We zijn het nu echt zat, gaan de was doen, ons opfrissen en Gijsbert geeft kookles op Italiaanse wijze. Het maal is simpel, snel en zeer voedzaam met een lekkere rode wijn uit deze streek. We maken plannen voor de dag van morgen en leggen ons weer neer onder “de grote beer”.