De 80 Kwatrijnen van Piet Meijler

17 december 2003 - Katwijk aan Zee, Nederland

Zwetend over ’t stuur gebogen                                               Voor je zo’n reis aan gaat vangen.       

Snakkend naar bidons met vocht.                                          Eerst een mis bij rector Lingg               

Met dit mooie doel voor ogen.                                                Dan wat Gregoriaanse zangen.            

Santiago, ’t eind der tocht.                                                       Goed voor de verbroedering.          

-

Zo’n pelgrimage met z’n allen                                                  Aard en hemel komen samen

Vriendschap is dan een gebod                                                Als bij ied’re bedevaart

En wanneer er stiltes vallen                                                     Ja, met eerbied zeg je: Amen

Hoor daarnaar, want dan spreekt God                                  Als je op ’t eindpunt opwaarts staart

-

Champagne komt en ondertussen                                        Want voorlopig wordt het lijden

Mogen wij ’t gebeente van                                                       Pelgrimeren valt niet mee

De heilige Jacobus kussen                                                       Zeer stijl soms bergopwaarts rijden

Wij, en onze achterban                                                            Of met een rotvaart naar benee

-

Als je ’s morgens wilt ontbijten                                               Lachend gaf men veel adviezen

Slaat opeens het noodlot toe                                                 Gerrit, tanden op elkaar

Is ineens je voortand pleite                                                     Ja, je krijgt het voor je kiezen

Repareren dus, maar hoe?                                                      Tandje bij Gert, doe dat maar

-

Maar ’t kwam goed, de dames konden                                 Plots, paniek dreigt uit te breken

Niet meer worden bijgebracht                                               Paspoort weg en Willem baalt

Gerrit is weer ongeschonden                                                 Maar hij heeft niet goed gekeken

Hij is ‘t, die het laatste lacht                                                    Cobie, die ’t tevoorschijn haalt

-

Gijsbert en zijn auto raken                                                      Want wij en de fietsen kregen

Soms wel eens oververhit                                                      -vergeten wij die auto toch- 

Als men die niet snel kan maken                                           Van meneer pastoor de zegen

Vraagt hij een priester of hij bidt                                           Voor die bus moet het alsnog

-

In het dorp Avioth sur Thonne.                                              Hij is ’t die ons paspoort tekent

Vragen we naar de curie                                                          Nonante-trois jaren is hij reeds

Zijn krimpproces, reeds lang begonnen                               Zijn zure appels zijn uitstekend

Hij woont nog in de pastorie                                                  Welk jaar is het? Vraagt hij steeds

-

De koelkast zat eens vol met mieren                                     Dus wat zouden wij dan zeuren

Ook de kostelijke taart                                                             De taart was heerlijk, maar mierzoet

In Australie staan die dieren                                                   We hoefden hem niet eerst te keuren

Als verruk’lijk op de kaart                                                        Taart met mieren smaakt heel goed

-

’t Kwam wel eens tot een discussie                                        Maar we konden niet verdwalen

Gaan we links of rechts, rechtdoor?                                      De reis was zeer goed voorbereid

Waar was Gijsbert met zijn bussie?                                       Sweerman heeft ons telkenmale

Kozen soms ’t verkeerde spoor                                              Op het juiste pad geleid

-

In ’t hotel in Dun sur Meuse                                                    Als je daar wilt gaan logeren

Slaap je slecht, zei Adriaan                                                      Zeiden zij, dan wordt het bal

Drie jaar terug was dat zijn keuze                                          Heel vroeg al een klere-

-Wacht, daar komen mensen aan-                                         Herrie, Adriaan die wist dat al

-

Op een camping had de buurman                                         Agressief was hij en eiste

Last van onze lachpartij                                                            De vertaling van ’t verhaal

Raakte daar zo overstuur van                                                 We bonden in, waren de wijsten

Dat hij heel veel lelijks zei                                                        Snurkten toen maar in zijn taal

-

Een tampon moet men steeds halen                                     We zouden een ontbijt proberen

Stempel zegt men bij ons thuis                                               Met veel uien, room en ei

Moet je crucifix vertalen                                                           Het resultaat kon men waarderen

Met ons woordje inlegkruis?                                                    We hadden er een turbo bij

-

Een mevrouw die ons bediende                                             Haar patron z’n ogen dwongen

Rende door het restaurant                                                      We kregen meelij met de ziel

En het was gênant te zien de                                                   De diagnose voor haar sprongen:

Enge blik van de gerant                                                            Neurasteen-hypermobiel

-

Kijk, daar hebben we van verre                                               Soms denk je: Het kan raar lopen

Uitzicht op een kathedraal                                                       De bijbel daar, hoe curieus

Daar volgt ’t wonder van Auxerre                                           Ligt bij Martins trouwtekst open

Wie gelooft nu dit verhaal?                                                      Toeval? Neen, miraculeus!

-

Want de Here is mijn herder                                                   En al zal ons niets ontbreken

Ja, met Hem ontbreekt mij niets                                             Toch wordt door ons wel gedacht

Maar helaas, wij moeten verder                                             Heb ‘k me daarop niet verkeken

Steeds maar verder op de fiets                                               Als ‘k naar bier of water smacht?

-

Peter Post kon vroeger bloeien                                               Lambert moest nog even plassen

-Ja, hij had het voor mekaar                                                     Als hij terugkomt van de plee

Mede dankzij d’uitspraak: ’t goeie                                           Allen weg? Dus volgt een rasse

Spul d’rrrrin en rrrrrrijden maar                                              Tijdrit richting Vezelay

-

Slecht je de geluidsbarrièrre                                                    Daar blijkt echter dat je fout zit

Met de snelheid van twee mach                                              Als je opschiet haal je ’t net

Scheur je naar de kerk St.Pierre                                              Dus wij racen in onz’ outfit

Voor een stempel van die dag                                                 Naar St.Cyr-et-Ste.Juliette

-

Een landmeter, ’n gepensioneerde                                         We konden wel een stukje huren

Die, met ’t meetlint in zijn hand.                                             U zult geen, zei hij erbij

Een leeg kampeerterrein beheerde                                       Herrie hebben van de buren

Ging ons voor over zijn land                                                    U staat hier behoorlijk vrij

-

En u kunt bij mij betalen                                                           Pelgrims uit de Lage Landen

Dertien negentig, niet meer                                                     Vrome mannen, dat zijn wij

Maar even later, best wel balen                                              Maar, wij zouden vroeger branden

Betaald Gijsbert nog een keer                                                 Branden wegens ketterij

-

Wij hebben een verbond gesloten                                          Wij kunnen met het thuisfront praten

Met de duivel in persoon                                                          Op een duivelse manier

Lucifer met bokkenpoten                                                         Via vreemde apparaten

Nou, dan ben je niet brandschoon                                         Niet per duif of per koerier

-

Men zou ons in vroeger eeuwen                                             Ja, je komt daar op die wegen

Hangen, branden, men was cru                                              -Menigeen reeds zeer verzwakt-

Of men wierp ons voor de leeuwen                                       Steeds meer pelgrims tegen

Maar hoera, we leven nu                                                          Met hun staf en zwaar bepakt

-

Snel zoeven wij lang henen                                                      Allemachtig, drieëntachtig

Roepen een opbeurend woord                                               Wijst ineens de teller aan

En zij, op hun moede benen                                                    Als je nou viel zou je krachtig

Sjokken dankbaar zwoegend voort                                        Tegen ’t asfaltdek aanslaan

-

Dat zou je niet overleven                                                          Maar soms kreeg je de psychose

Dus je remt maar weer wat af                                                 Dat je even dood wou zijn

Want je denkt: Ik was zo-even                                                 Had ik maar myxomatose

Dicht genaderd tot het graf                                                     Net zoals dat ziek konijn

-

Dat je dan de rust kon vinden                                                 Maar dat duurde maar kortstondig

Onder een rijk versierde zerk                                                  Snel was je daar overheen

Zeer beweend door je beminden                                           Die gedachten waren zondig

Dat verlangen was soms sterk                                                Je vermaarde je meteen

-

Als we in een dorpje stoppen                                                  Maar de man bij wie wij drinken

En wat drank naar binnen slaan                                             Lijkt onnozel als een koe

Klompvoeten, misvormde koppen                                         Maar hij is wel bij de pinken

Inteelt heeft haar werk gedaan                                               Rekent aardig naar zich toe

-

Nu niet lullen meer maar trappen                                         Neem dan maar wat zouttabletten

Is de enige moog’lijkheid                                                         Eet wat, drink wat, wees een man

Eventjes geen flauwe grappen                                                Drank of spijze moet beletten

Als je op je tandvlees rijdt                                                        Dat je echt niet verder kan

-

Het is stil op zeek’re morgen                                                    Daar zijn Pyreneeëns toppen

Want dag veertien dient zich aan                                            Je zegt niet veel tegen elkaar

Ieder heeft zijn eigen zorgen                                                    Je voelt je hart steeds sneller kloppen

Hoe zal het mij vandaag vergaan?                                          Want je weet het, dit wordt zwaar

-

Naar boven gaan op ’t kleinst verzetje                                   Dit is echt levensgevaarlijk

Eenzaam zwoegend als solist                                                  De stilte hier verdooft je oor

Neen, dit rijden is geen pretje                                                  En dan eind’lijk, wonderbaarlijk

Je ziet niemand in de mist                                                         Je bent boven, bent erdoor

-

Nu kan echt ons niets meer deren                                         De weg wordt druk, er is veel herrie

Die prestatie maakt ons stil                                                     ’t Landschap is nu per direct

Men mag elkaar feliciteren                                                      Veranderd in een soort van prairie

Verder lijkt het een peuleschil                                                Geen dorp te zien, geen fijn traject

-

Als we onze kopman volgen                                                    Gaat u fijn maar verder lopen

Die tegen het verkeer ingaat                                                   We knikken braaf, dat’s onze plicht

Zegt een Spaans agent verbolgen:                                         Maar wij vinden dat bezopen

Dit is een eenrichtingsstraat                                                    En voor hij ’t weet, zijn we uit ’t zicht

-

Voordat wij de stad uit rijden                                                  Sancho de Sterke had een gade

Zien we een brug met mooie boog                                        Bouw een brug, vroeg zij haar man

Die stamt nog uit oude tijden                                                 Laat die pelgrims toch niet waden

Dan hielden pelgrims alles droog                                          Nog heeft men profijt daarvan

-

Pelgrims moeten veel ontberen                                              Nu volgt er nog een viertal dagen

Maar je krijgt alles voor elkaar                                                 Waarvan twee wat minder zwaar

Je mag zelf gratis kopiëren                                                       Dat kunnen we nog verdragen

Een tent opzetten? Laat dat maar                                           Maar gelukkig, bijna klaar

-

Als we opstaan is ’t nog donker                                               Er is een plekje uitgekozen

Een hemel die nog lang niet blauwt                                       Castrojeriz wel te verstaan

En bij ’t prachtig stergeflonker                                                 Om ons even te verpozen

Heb je het behoorlijk koud                                                       En een kerkje in te gaan

-

Houtsnijwerk, prachtige beelden                                            In een zwembad worden mannen

Johannes bij het doopbassin                                                   -Zelfs die met een kale kop-

Martin citeert hem en men speelde                                       Streng het water uitgebannen

Zachtjes Mozart en Chopin                                                      Of men moet een badmuts op

-

Op de slechte wegen trillen                                                      Je zou wel willen blijven smeren

Haast je tanden uit de mond                                                   Maar voelt goed bij ’t zitten gaan

Dit is misbruik van de billen                                                     Je bilnaden, je ‘jongeheren’

Ieder heeft een zere kont                                                          Ja, dan blijf je liever staan

-             

Felle tegenwind op de helling                                                  Niet zo fijn dat men juist heden

Dus je weet wat dat beduidt                                                    Een nieuwe asfaltlaag aanbracht

Ja, die wind, het is een kwelling                                               Naar omhoog en naar beneden:

Je komt bijna niet vooruit                                                         Stapvoets, niet eens halve kracht

-         

Daarbij komt dan nog de koude                                              Als de auto is geladen

Verkleumde handen, weinig praats                                        Snak je naar een frisse douche

Met veel moeite krijg je oude                                                  Maar je mag nu niet meer baden

Kranten toch nog op hun plaats                                             Ondanks je Spaanse flux de bouche

-

Een refugio moet je weten                                                       Drinkend van mijn waterstromen

Sluit al vroeg, zegt de eigenaar                                                Zei een Zwitser bij de wei

Wil je douchen na het eten                                                      Zul je goed aan ’t einddoel komen

Jammer dan, vergeet het maar                                               Vanaf nu gaat het heel snel

-

Nog maar honderd kilometer                                                  De laatste dag, veel lekke banden

En dan zijn we bij het eind                                                        Zorgen om het aankomstuur

Dan ben je als mens completer                                               Maar we blijven bijten op de tanden

En volmaakter naar het schijnt                                                En trappen ons het apezuur

-

Je voelt de vreugd je overstromen                                          Weken waren wij als broeders

Want we zijn nu op het plein                                                    Van de morgen tot de nacht

Van Santiago aangekomen                                                       Nu gaan wij weer terug naar moeders

Het doel bereikt! Weg is de pijn                                               Die thuis geduldig op ons wacht