Santiago, Dag 9.

Verslag van de pelgrimgangers op weg naar Santiago de Compostela 16 augustus 2003

Dag   9  Crozant - La Souterraine - Le Grand-Bourg - Le Châtenet-en-Dognon - St. Germain-les-Belles

Gereden:   129 km.      Rijtijd:       5.53 uur     gemiddeld 25 km/uur

Gisteren heerlijk gegeten in Auberge de la Valleé in onze overnachtingplaats Crozant. Vanwege Maria-Hemelvaart was het er zeer druk, gelukkig dat we bij binnenkomst van het dorp al besproken hebben. We maken er ook een soort feestdag van en bestellen een 5-gangen menu. Later op de avond hebben we hier al spijt van, want tijdens het laatste toetje vallen sommigen van ons al aan tafel in slaap.

Vanwege het steeds later licht worden en het afnemen van de temperatuur overdag, besluiten we vandaag later te beginnen.  De wekker op 6.00 uur, vertrek om 8.00 uur. Op de camping is een noodreparatie uitgevoerd op de derailleur van Lambert door onze recent afgestudeerde fietsenmaker Martin. De variomatic is weer vervangen door een ouderwets handgeschakelde bak. Lambert krijgt geen garantie maar de operatie lijkt goed gelukt.  

Communicatie

Communiceren doen we al heel lang, en op verschillende manieren. We rijden nu al een week langs een zeer historisch pad richting Santiago de Compostela. Deze weg leidt langs vele zeer oude plaatsen, gebouwen, ruines en kerken. Je waant je hierdoor soms echt in de middeleeuwen. In deze periode communiceerde men hoofdzakelijk met koeriers en postduiven. Ook in deze periode kwam de boodschap wel eens niet over, de koerier de weg kwijt, of zijn paard. De postduiven werden afgeschoten en opgepeuzeld, inclusief de post. Nu wij hier zo op onze stalen rossen, honderden jaren later, door het prachtige landschap trappen (heuvel op, heuvel af, bocht links, bocht rechts) denken we onwillekeurig aan die oude periode. 

Tegenwoordig hebben we door de techniek er vele manieren van communicatie bij gekregen maar het is er nog niet beter op geworden. Er is bij de hoeveelheid aan communicatie ook een heleboel miscommunicatie ontstaan. Toch willen we proberen met de moderne technieken een vaste band te kweken met de grote groep familie, vrienden en kennissen die thuis willen volgen wat we beleven op onze bijzondere reis. Tijdens het maken van de verslagen werd ook hier een ieder enthousiast om zijn bijdrage aan de communicatie te leveren, maar dat had u al begrepen. Een bijkomend voordeel van een dagelijks verslag is dat we veel dagelijkse opmerkelijkheden vast leggen, ook voor ons. Per dag komen er een groot aantal indrukken op ons af, dat de kans groot is we morgen al vergeten zijn wat er gisteren gebeurde. We communiceren dus ook met ons zelf (voor later).

Maar het gaat dus ook wel eens mis. We rijden nu al enige dagen door een gebied wat een zeer slechte dekking heeft op de mobiele telefoon. Een telefoongesprek gaat nog net maar een dataverbinding opzetten met de laptop gaat zeer moeizaam. Er moet een goede, krachtige verbinding zijn anders lukt het niet. Het is overigens toch al een wonder dat het lukt. Ik tik met mijn vingers op een stukje plastic met een symbooltje erop. Dit verschijnt vervolgens op een lichtgevend stuk glas. Als je dit maar lang genoeg gestructureerd herhaald ontstaat er tekst, een soort verhaal. Achter de laptop, zo heet dit vreemde platte kastje ligt een klein apparaat met een paar nummers erop. Als je de juiste code weet gaat dit vreemde apparaat verbinding maken met de laptop en met een satelliet om op deze draadloze manier de tekst vanuit ons stukje glas naar jullie computer te zenden. Laat ik er maar over ophouden maar als de mensen uit een vorige periode (b.v. de middeleeuwen) ons zo zouden zien zitten zouden we op de brandstapel komen, ketterij, tovenarij.

Goed, het ging de laatste dagen dus niet zo met de verzending alhoewel we heel gestructureerd ons verslag dagelijks maken. De laatste dagen hebben de laptop steeds mee moeten nemen naar het restaurant om daar aan tafel de verbinding op te bouwen. We krijgen wel aandacht zo. Gisteren in Crozant totaal geen verbinding te krijgen en we besluiten het morgen (zaterdag) te proberen. 

We fietsen door een prachtige omgeving, maar het parcours is zwaar, het lijkt wel net zo heuvelachtig als in de Belgische Ardennen. De ochtend begint koel maar zonnig, later betrekt de lucht en gaat het licht regenen. We komen in de stad la Souterrain alwaar we een kerk bezichtigen. Gisteren tijdens het diner hebben we van Gijsbert een standje gekregen omdat er te weinig aandacht aan het spirituele werd gegeven in de verslagen. Wij zijn het hier niet mee eens omdat A: de verslagen nogal met een vrolijke noot geschreven worden en dit niet zou passen en B: we allemaal dagelijks toch wel momenten van overdenking hebben maar die we niet kunnen of willen delen. 

Na de bezichtiging van de kerk reden we richting Grand-Bourg waar we de koffie zouden gebruiken. Onderweg rijden we langs een hoge zendmast maar Gijsbert staat nog op de camping met de computer in de auto. We besluiten het bij de koffie te proberen. Op het pleintje voor de kerk is er een bazaar en het ziet er gezellig uit. We stappen een plaatselijk café in en bestellen koffie. Gijsbert bellen waar hij zich bevind en…….. Geen contact.

Na de koffie rijden we door en tijdens 1 van de klimmen rinkelt de telefoon, we hebben weer contact met de volgwagen en maken een afspraak om te lunchen in le Chatenet, op een grasveldje voor de kerk. Aan de overzijde zie ik een watertank, pak mijn telefoon en computer en installeer me bovenop het bouwwerk. De verbinding lijkt goed maar valt ook daar weer weg. Ik krijg nog wel een mailtje weg met verontschuldigingen dat het niet gaat.

Na de overheerlijke lunch stappen we op voor het laatste traject richting overnachtingplaats in St.Germain-les-Belles. Hier komen we aan om 16.30 aan. Willem was tijdens de laatste klim zijn rechter armsteun verloren, weer opgeraapt maar het pennetje was weg. Een plaatselijke garage kon uitkomst bieden met een stukje draad. Het is nog steeds bewolkt en Gijsbert stelt voor dat we eens moeten oefenen met de nieuwe tent van Guyt. Na het doorlezen van de gebruiksaanwijzing ging het vrij snel. Als of de duvel heeft staan luisteren krijgen we een klein buitje nadat de tent staat. Alle spullen worden in de tent of in de auto gestald. Na het uitpakken op de camping werd er natuurlijk direct weer naar “het netwerk” gezocht. Weer een matige verbinding maar op een stukje grasveld verderop ging het prima. Van daaruit is het verslag 8 een dag te laat verzonden en gaan we rap beginnen met het opfrissen van de fietsers, de was en….. het volgende verslag.