Rome, Dag 19

Verslag van de pelgrimgangers op weg naar Rome.  Dinsdag 30 augustus 2005.

Dag 19.       Bruna- Spoleto- Montecastrilli- Amelia- Soriano-  Fabrica di Roma-  Trevignano

Gereden:  147 km.  Rijtijd:    6,40 uur.   Gemiddeld;  23 km/uur

Gisteren aangekomen op mooie camping met prachtig uitzicht over weilanden, veld met zonnebloemen en op de achtergrond heuvels met witte plaatsjes er tegen aan. Een enkel speels kerktorentje steekt er boven uit. De camping is sfeervol, maar wel rommelig en ouderwets in de doucheruimtes. In een douche is ook een toilet, een wastafel en een bidet. Als je doucht wordt alles drijfnat. De camping heeft een ster kwijt geraakt, er resten nu nog twee.

Gijsbert stelt voor chili con carne te maken, dit is een van zijn kookspecialiteiten. Veel en smakelijk, we eten ook nog een enorme moot ijs na.

We maken een ernstige onrustige nacht door, ik durf te stellen de meest onrustige, die we sinds ons vertrek gehad hebben. Een samenspel van factoren liet dit gebeuren.  De spanning om Rome te bereiken, het komt heel dichtbij. De plek, waar ik nu typ, ligt 250 km van Rome. De vermoeidheid van het dagelijks fietsen. De drank versterkt door de bruine bonen van Gijsbert. Een scala van kwaadaardige insecten, die onze warme huidoppervlakken attaquerden en ons zoemend wakker hielden. Het onrustig draaien van Gijsbert, die zijn slaapzak aan het meer van Trasineno bij de Wellings heeft achter gelaten.

Iedereen zat er vanmorgen een beetje uitgeblust bij. Na het ontbijt bleven we nog heerlijk een tijdje in de zon zitten voor we aanreden. Het weer is prachtig, de uitzichten zijn schitterend, maar de heuvels zijn zwaar in deze streek. Stijgen en dalen, de hele dag door, lange hellingen met een vinnige klim er tussendoor. "Heen en weer" zoals Drs. P. zo plastisch bezingt.

Na 40 km in Montecastrilli is de koffiepauze. Op het terras zitten ook een aantal ernstig lichamelijk en geestelijk gehandicapten met begeleiding, die beurtelings hun eigen consumptie afrekenden als leermoment. Daarna vervolgen wij onze route door het overweldigende landschap.

Ik werd geraakt door de oude stad Amelia, die op een rotsachtige hoogte op korte afstand zichtbaar werd. Amelia is al in 1143 voor Christus gesticht en heeft nog Romeinse overblijfselen, zoals de stadspoort Port Romana. De stad is omgeven door een uitgebreide stadsmuur die zowel elementen van de 4e eeuw voor Christus als uit Romeinse en middeleeuwse toevoegingen bestaat. De Dom steekt er trots bovenuit. Voor zo’n stad zou ik  best wel 2000 km kunnen fietsen om er een digitale en een panoramafoto van te maken.

Dat doe ik dan nu ook.

We pauzeren voor een verkorte lunch, yoghurt, bananen en veel sappen om ongeveer 15.00 uur, na afmattende klimpartijen. Met hol ingevallen oogkassen zitten we bij te komen op eeuwenoude stenen zitbanken onder plataanachtige bomen op een pleintje. Sommigen van ons vallen even spontaan in slaap. In Soriano was dit na 100 km rijden.

De lucht betrekt. Eerst dacht ik dat door het heftig klimmen mijn netvliezen losraakten door de waarneming van intense lichtflitsen. Daarna hoorden we een oorverdovend knetterend gerommel waarvan we bijna van onze rijwielen vielen. Het bleek een opkomend noodweer te zijn. We namen snel onze toevlucht onder een overdekt terras dat zich net toevallig zich daar bevond. De plaats heet Fabrica di Roma, 65 km van Rome verwijderd. Er tegenover ligt een soort Tabacco-winkeltje. Uit tijdverdrijf gaat Lambert er even in kijken en koopt een zeer ludieke Fiat-500 voor zijn dochter, waarvan er net toevallig één aanwezig was. Een foto wordt gemaakt. Hij vervoert het cadeau met grote feestverpakking onder de bretels van zijn fietsbroek als rugzak.

We vervolgen onze stijgende en dalende heen en weer route die constant aanhoudt en bereiken na een kleine 30 km Trevignano, waar we aan het meer van Bracciano ons kampement opslaan.  Onze voorlaatste fietsdag was een zware fietsdag. Een zekere inwendige spanning is er in ons om Rome binnen te rijden morgen. De vervulling van onze tocht.

Tijdens de controle van het dagverslag merkt Adriaan op zijn zoon te feliciteren omdat hij morgen jarig is. Hiep, hieper de piep hoera voor jou Wout, vanuit Italië namens de hele fietsgroep maar vooral van je vader.