Rome, Dag 22

Verslag van de pelgrimgangers op terugreis naar huis.   Vrijdag 2 september 2005

Dag  22.      Rome naar Freiburg.      Gereden: 1000 km.  Rijtijd:  12 uur     Gemiddeld:   83 km/uur

U bent nog niet van ons af. We hebben nog wel wat te melden, en uit de reacties van verschillende kanten via de mail en in het gastenboek op onze site www.fietsenvoorghana.nl maken we op dat het u nog steeds interesseert wat wij uitspoken.

Vanuit de volgbus en nu transportmiddel naar huis, nog een aantal wetenswaardigheden over de reis.

Als u het aantal dagverslagen bij elkaar optelt komen we tot een stand van 2398 kilometer.

Iedere dag hebben we meer kilometers gereden dan wij van te voren berekend hebben aan de hand van de aanwijzingen, die in het boekje van Benjaminse staan. We moeten echter ook erkennen dat we de route niet geheel hebben kunnen volgen door:          

• verlies aan concentratie
• de kaart op zijn kop lezen
• niet voldoende aanwijzingen dus maar wat moeten gokken                         
• aanwijzingen die na de druk van het boekje zijn gewijzigd
• het afwezig zijn van enige signalering (vooral in Italië)                          
• en op zware dagen proberen wat af te snijden.

Hierdoor zijn we regelmatig van de route afgeweken en in sommige gevallen zelfs helemaal van de kaart gereden. Maar dankzij het inzicht en de intuïtie van onze twee navigatoren, Adriaan Smans en Gert Cramer, zijn we toch in Rome aangekomen.

Gert heeft samen met Gijsbert een systeem verzonnen om alle losse blaadjes van de te rijden route aan elkaar te plakken en op een rol aan zijn stuur te bevestigen. Adriaan heeft een zelfde systeem op zijn stuur, maar moet regelmatig zijn blaadjes verwisselen. Gert is degene die meer aandacht aan de beschrijving geeft, waar we op moeten letten en plaatsnaamborden. Adriaan heeft meer oog voor het visuele ten opzichte van de geprojecteerde kaart. Als zij er samen niet uitkomen wordt Willem, als onafhankelijke derde partij, ingeschakeld. Dan nemen we een besluit en dan nog komt het voor dat je na een paar kilometer fietsen een plaatsnaambord tegenkomt wat naast de route ligt en we weer een weg moeten zoeken terug naar het verslag Benjaminse.

We hebben totaal 102 uur en 23 minuten op onze smalle zadels gezeten om het einddoel te bereiken. Dit is zuivere rijtijd, als we stoppen staan de tellers stil en tellen de tijd dan niet door. De ene dag gaat dit natuurlijk wat sneller als de andere dag. Dit heeft met de vorm van de dag te maken, de weersomstandigheden en het materiaal. Het materiaal was van te voren goed nagekeken en daarna nogmaals door het uiterst kritische oog van Ron van Rooy van Bikers uit Heeswijk-Dinther.

De schadestand is hierdoor beperkt gebleven tot: totaal hebben we 6 lekke banden gehad, Willem de eerste, Lambert 1, Gert 3 en Willem weer de laatste. Na het advies van Ron om op harde buitenbanden te vertrekken, hebben we maar 1 keer een buitenband verwisseld. We hebben verschillende stuurdoppen verloren door de soms zeer slechte wegen, de doppen werden dan vervangen door wijnkurken.

In België heeft Willem zijn gehele derailleur aan gort gereden en in Zwitserland is de ketting van Gert gebroken. De renners zelf zijn onbeschadigd gebleven.

In Italië hebben we een aantal malen door tunnels moeten rijden. Dit is geen feest met zo’n kleine fiets. We bleven dicht bij elkaar en degene met de achterlichten reed achterop. Het kan op sommige plekken goed donker zijn in de tunnels en de Italianen zijn zeer slecht in het bijwerken van de straat. Gelukkig hebben we de meeste tunneltrajecten toevallig op een Zondag gereden waardoor er weinig verkeer en helemaal geen vrachtverkeer door de tunnels ging. Een nieuwe hobby is het voor geen van allen geworden.

Vanmorgen hebben we de auto compleet uitgeladen en opnieuw gerangschikt. 5 fietsen staan naast elkaar in de bus met de bagage ertussen, de twee nieuwe Trek fietsen van Lambert en Bert er voorzichtig bovenop met kussentjes tussen de raakplaatsen. Daarna de rest van de koffers en kratten en vervolgens wij zelf. We drinken koffie op een afgesproken plek tussen Rome en Firenze, waar we Bert en Rini nog een keer treffen met de vergeten slaapzak van Gijsbert. Daarna zetten we koers richting Zwitserland en via Basel zijn we in Freiburg in Duitsland aangekomen. We kruipen hier in een hotelletje om de reis morgen voort te zetten.

Morgen de rest, gute Nacht Freunden, es ist Zeit fuhr mich zu gehen.