Dag 6. Woensdag 27 mei 2009. Ladenburg - Heidelberg - Hirschhorn - Neckargerach - Heilbronn

27 mei 2009 - Heilbronn, Duitsland

Gereden: 111 km in 5.05 uur, gemiddeld 22.1 km/uur,

Jullie zullen het NIET geloven, Gijsbert had gisteren een hotel geregeld in Ladenburg. Niet omdat er geen camping was, maar om twee oproerkraaiers tevreden te stellen. Volgens mij wordt dit in Nederland al teveel gedaan en we worden er niet beter van, maar dat is een andere discussie. Het voordeel van de keuze, dat moet worden verteld, is dat het een hotel met een W-Lan verbinding met een toegankelijke code heeft, waardoor we de dagverslagen 3 en 4 konden versturen.

Gert trakteert ons op een biertje en ook het avondeten staat in het teken van de nieuwe wereldburger. Gert gaat ons vandaag verlaten voor een paar dagen, hoe moeten wij onze weg nu gaan vinden door dit ingewikkelde Duitse landschap. Aan de maaltijd wordt besproken wie de leidersrol, figuurlijk maar ook letterlijk op zich neemt. (letterlijk omdat er een rol met kaarten op het stuur gemonteerd is) Adriaan kan goed kaart lezen maar kan niet hard schreeuwen als het nodig is, Lambert is een ongeleid projectiel, daar willen we niet achteraan gaan, Bert stuurt ons het bos is met zijn off-the-road-fiets, Willem wil geen leidersrol, dus Martin moet het worden en hij accepteert het.

Als we wakker worden schijnt de zon. Het weer in heel Europa is afschuwelijk geweest, maar wij zijn nog steeds droog van A naar B gefietst, wat een geluk. We volgen vandaag de rivier de Neckar, een van de mooiste rivieren in Europa. De paden zijn deels geasfalteerd en deels onverhard maar over het algemeen is het goed fietsen en niet al te veel autoverkeer. De koffiestop is in Heidelberg waar we afscheid nemen van Gert die met de auto naar huis gaat, de teller staat dan pas op 14 km. We zitten in de zon op het stationsplein en wachten op de huurauto van Gert.

Heidelberg zijn we rustig doorgereden omdat er veel bezienswaardigheden zijn dus we schieten niet erg op vandaag. Als we via een prachtig parkoers in de pittoreske plaats Hirschhorn aankomen, willen we een foto maken vlak aan het water met een mooi kasteel op de achtergrond. Adriaan en Lambert zijn echter al aan een klein maar venijnig klimmetje begonnen. Lambert schakelt verkeerd in de klim en hij trapt zijn ketting muurvast tussen een van zijn drie tandwielen in het grote voorblad. Willem moet bijna een tandwiel demonteren om de zaak weer los te krijgen, waarna we de foto alsnog kunnen maken met een Nederlandse vrachtboot (Rialto uit Werkendam) op de achtergrond.

Vlak voor de lunchstop in Neckargerach moeten we met een pontje oversteken. In de afdaling naar de rivier, krijgt Lambert de eer de eerste lekke band te rijden over een geweldige kei, die zijn stuur bijna uit zijn handen slaat. Lambert loopt maar te mopperen dat hij zijn dag niet heeft, ook al omdat hij vandaag om de 500 meter een plasstop maken, zich niets kan herinneren van het parkoers en ook niet van de plaatsnamen waar we doorheen rijden, ook al omdat hij zijn ketting vasttrapt en nu nog lek rijdt. Nadat de band is vervangen, rijden we door naar de veerpont die ons naar de overkant van de Neckar zal brengen. Bert wast zijn handen even schoon in het water, terwijl we op de pont wachten. Martin wil ook zijn handen even wassen en denkt: dat doe ik ook, maar stapt op een bemoste plaats in de Neckar met als gevolg een zijdelingse schuiver waardoor de ene helft van Martin droog is en de andere helft nat. De pontbaas die net komt aanvaren zegt dat Martin geluk heeft gehad, hij moet regelmatig klanten uit het water vissen die nog veel vochtiger zijn. Op de boot is een bordje gemonteerd met “forsicht, rutsch-gefahr”, dat blijkt voor ons overbodig.

Aan de overkant is het niet ver meer naar Neckargerach, waar Gijsbert met de, in deze fietstocht naar Praag met de allereerste "onderweg" lunch staat. We eten een paar broodjes met kaas of worst en nemen vers fruit om de energievoorraad voor het laatste traject op pijl te brengen. We hebben nog ongeveer 60 km voor de boeg naar Heilbronn en willen vlak voor het eind nog een biertje doen op een leuk terrasje. Het traject is bijzonder boeiend, slingerend langs de oever, door bossen, over heuvels met een prachtig uitzicht en steeds weer een mooi gezicht op de Neckar. Het laatste biertje wordt gedaan na een onbehoorlijke klim naar Bad Wimpfen met een leuke dorpskern vol met vakwerkhuizen. Daar bellen we Gijsbert die een overnachting in Heilbronn geregeld heeft, hotel Urbanus. In het laatste deel neemt zoals gebruikelijk Adriaan de leiding en we stuiven de laatste 15 km naar Heilbronn. Over een spoorbrug rijden we de stad in en vinden onze weg naar onze slaapplaats in de stad. De fietsen gaan direct de garage in en de mannen om beurten de douche in de kamers. We besluiten te eten in het hotel die een goede keuken schijnt te hebben.

De leider

Nu Gert een kleinkind heeft gekregen

Wil hij er graag heel even heen

Laat ons een dag of drie alleen

Dat komt voor ons wat ongelegen

Want wie is er dan nu genegen

Ons over ’t net der Duitse wegen

Te leiden? Ja, wie is diegeen?

Want heus dat kan niet iedereen

Werpt men daarvoor de dobbelsteen?

Er werd gesproken en gezwegen

Op iedereen had men iets tegen