Dag 10. Zondag 31 mei 2009. Nürnberg - Ebermannstadt - Bamberg - Ebing

31 mei 2009 - Coburg, Duitsland

Gereden: 123 km in 5.43 uur, 23.5 km/uur gemiddeld, zonnig en alleen rijwind.

Eerst wil ik nog een bijzondere waarneming vermelden van gistermiddag, toen we aankwamen op de camping. We kregen daar Nederlandse overburen, een echtpaar met auto en caravan. Wij zeiden al tegen elkaar: "wat een typische mensen, wie gaat er nu met Pinksteren op een camping in Neurenberg staan, dan heb je echt niet veel om handen". De man koppelde de caravan af en hij had een afstandsbediening-apparaatje in zijn hand. Hij drukte er op en de caravan liep gewoon achteruit naar zijn plaats. Wat zijn wij vroeger toch veel te kort gekomen. Waarschijnlijk gaat hij morgenvroeg niet met zijn vrouw, maar met zijn caravan wandelen.

We slapen goed in onze tenten en staan om zeven uur op. Adriaan en nog enkele andere Hejgers zijn wakker geworden van een heftig kabaal bij de bus. Er is kennelijk een rat of een egel in de vuilniszak gekropen, want er zitten veel blikken in. Gijsbert legt voortaan een stevige knoop bovenin de zak. Het gedierte erin gaat stevig te keer en de zak loopt nu rammelend tussen de tenten door. Vanmorgen was het gedierte weg. De vuilniszak had gezellig samen met de caravan kunnen gaan wandelen.

We fietsen vandaag naar het centrum van Neurenberg. Erg mooi, prachtige gebouwen en kerken met mooie pleinen, Duitse steden zijn toch wel erg sfeervol. We drinken koffie op een mooi plein met de Lieve Vrouwekerk en de Lorentz-kerk aan weerszijden, een prachtig verguld monument in het midden. We fotograferen uitbundig de omgeving en Lambert klimt achterop een blauw paard met twee berijders voor hem van koninklijke bloede. Willem en Bert tillen hem ieder aan een been erop. Het is natuurlijk een gerenommeerd kunstwerk.
We rijden Neurenberg uit richting Kalchreuth, Weiher en Erllangen. 1 km voor Weiher buigen we af richting Neunkirchen, Forchreich en Kunreuth, er wordt vandaag flink gekoerst. Wij ontmoeten Gijsbert. De bakkers zijn dicht, het is ook eerste Pinksterdag. Hij zegt dat het richting Kunreuth ernstig zwaar klimmen is, derhalve veranderen we onze route weer richting Forchreich en dan richting Ebermannstadt, waar we gaan lunchen.

Martin krijgt vandaag al zijn tweede lekke band, zijn eerste bij het stadion in Neurenberg op nog geen 2 km van de start. Martin heeft inmiddels telefonisch vernomen dat de vliezen van zijn schoondochter Mariëtte zijn gebroken, hij besluit meteen de trein naar huis te gaan nemen. Bij aankomst op de camping vernemen wij dat hij vannacht om 00.30 uur in Amersfoort zal arriveren. Spannend !!

Op de laatste 3 km naar Ebermannstadt is er een hele zware klim. In Gasthof “Zur Post“ eten we Schweinsgebrat en salades met tonijn en kaas. Na de lunch gaan we naar Bamberg. Eerst nemen we weer een steenslag fietspad, waar we al zo bekend mee zijn. Willem krijgt meteen weer en lekke band, nu zijn de rapen gaar !! Alle reservebanden en CO2-bommen (om lucht in de banden te pompen) zijn op. We nemen nu de gewone weg naar Bamberg. Eerst stevig klimmen.

Adriaan zijn ketting loopt nog muurvast. Zijn fiets is eigenlijk loodzwaar in vergelijking met onze lichtgewicht race-paardjes. Hij denkt nu aan een Colnago of Pinarello. Dat moet hij trouwens wel, want wij werpen het zware vehikel zeer waarschijnlijk in de Donau op het einde van de tocht.

Dan stevig dalen. We komen in het centrum van Bamberg, een prachtige stad, anders dan Neurenberg. Veel bruggen over diverse rivieren. Mooie pleinen met terrassen en het is erg druk vanwege Eerste Pinksterdag waarschijnlijk. Erg gezellig, wij drinken wat op een terras tegenover prachtige gebouwen met muurschilderingen.

Dan nog 15 km rijden naar Ebing. Daar is een zeer eenvoudige camping, een weiland met een douchegebouw. We kunnen eten in een locale herberg. De camping heeft ook geen wasmachine. Adriaan doet de fietskleding-was voor ons handmatig. Alle kruizen van onze fietsbroeken heeft hij liefdevol schoon geschuurd, ook de shirts, sokken en andere onwelriekende kledingstukken.

Morgen zijn we een zonnetje op de vaak dorre dorpsweggetjes !!!

De moderne tijd

Een caravan was vroeger prut

Waar moest hij op de camping staan?

Hoe kwam hij naar zijn plek met kraan?

En jij stond dan totaal voor schut

Want voor hij daar stond en gestut

-Dat was nou echt een hondenbaan-

Was jij voor ieder afgegaan

Nu is dat nare werk slechts flut

Want nu zet je je mover aan

Je sleurhut loopt, jij laat geen traan