Dag 15. Maandag 19 augustus 2019

Erfurt - Eisenach - Kassel (met de trein)

23 graden, half bewolkt, geen tegenwind gevoeld.

“ Rustdag in de trein “

Vandaag van mij geen verslag, zie het verslag van Willem op Facebook.

Groet van Willem, Andre en Gert.

Verslag van Willem op Facebook.

We hebben gisteravond heerlijk gegeten bij een Italiaans restaurant in de stad. De weg er naartoe is redelijk ingewikkeld en hier en daar moeten we door wegopbrekingen. Na het eten met een wijntje.........hoe komen we terug? Heel voorzichtig volgen we de aanwijzingen van ons stuur en ze stuurt ons de goede kant op, naar ons Zorgpaleis. Om 22.30 liggen we te knorren.

Vanmorgen is de bediening een half uur eerder gekomen, opdat wij op tijd kunnen vertrekken voor onze trip naar Kassel.

Maar we slapen niet voor niets in een zorghotel. Zorgen over elkaar en zorgen voor elkaar, daar heeft Gert over gedroomd vannacht. 

Bij het ontbijt informeert hij bij André naar zijn fysieke welzijn en komt met een verrassend advies als arts: ‘het is beter als je een dagje gaat treinen om de geblesseerde spieren wat rust te geven, en wij gaan met je mee’.

Opeens komt er een serene rust over ons, we hebben geen haast meer vandaag, geen asfalt, geen grindpaden, geen tegenwind, geen bergen en nagenoeg geen kans op lekke banden. 

We gaan Erfurt verkennen en koffie drinken op het plein, in de zon.

Het Hauptbahnhof is nog niet eenvoudig te vinden. Gert heeft slecht zicht op zijn apparatuur door de plastic beschermhoes, ziet iets van "Haubt" staan en geeft akkoord. Google Maps stuurt ons vervolgens naar het "Haubt-Friedhof", zo'n 4,5 kilometer buiten de stad. Hiervandaan echter geen treinverkeer naar Kassel dus moeten we terug. Het station blijkt gewoon in het centrum van de stad te liggen.

Treinen dus, wat een onverwachte luxe. Na bezichtiging van Erfurt hebben we ook tijd om in Kassel rond te kijken. Cash pinnen, bockworst lunchen en naar treintjes kijken. 

Als we rond 17.00 naar ons onderkomen fietsen rijden we over fietspaden vol met glas. Om de haverklap roepen we naar elkaar oppassen, maar Gert heeft een splinter te pakken en de tweede lekke band is een feit.

Uit elkaar - in elkaar - oppompen - buitenband springt eraf. Nog een keer, maar niet naar ons zin. Terug naar Kassel en een fietsenmaker zoeken. Vlak voor sluitingstijd worden we geholpen en kunnen alsnog naar ons hotel. 

Morgen gaan we weer eens op de pedalen, we hebben er zin in.