Dag 11. Maandag 1 juni 2009. Ebing - Burgkunstadt - Bad Berneck - Marktredwiz

1 juni 2009 - Marktredwitz, Duitsland

Gereden 128 km in 5.50 uur, 23.5 km/uur gemiddeld, dreigende luchten, daarna blauw en tegenwind,

Telkens als we op een camping aankomen staan de buren met open monden te kijken hoe wij kwartier maken. Er komt een zwerm fietsers aangereden, begroet Gijsbert luidruchtig, pakken de tenten uit de bus, rits – plop, rits – plop, rits – plop, rits – plop, rits – plop, rits – plop en de tenten staan. U telt goed, 6 x want Martin is tijdelijk afwezig, vanwege zijn eerste ervaring met het opa-schap dat hij van dichtbij mee wil maken. Hij heeft vanmorgen gebeld en gemaild, opa, oma, vader en moeder maken het goed en kunnen zich verheugen met een wolk van een zoon, Bjorn Martjan Maasland.

Gijsbert telt als we wakker zijn en opgefrist, wie er een gekookt of een gebakken ei wil. We eten vandaag Ebing-eieren, die gisteren tijdens het diner in het plaatselijke etablissement zijn gescoord. De voorraden in de bus nemen zienderogen af met de 2 Pinksterdagen en gesloten winkels. We moeten de noodvoorraad aan oude broodjes aanspreken, oude ham en oude kaas. De wind jakkert aan en er waait een tent over de straat, Bert gaat er achteraan. De wolken worden donker en dreigend, we gaan het vandaag nu echt niet droog houden en nemen de jassen mee. Rustig aan, de benen opwarmend met 22, 23 km/uur rijden we weg met de wind tegen. We besluiten nu eens geen foto’s te maken, maar meters en de eerste 40 km naar de koffie niet te stoppen. De plaats die zich vandaag kan verheugen op ons bezoek is Burgkunstadt en we rijden omhoog naar de kerk. Het is rustig op straat en ook in de plaatsen die we passeren, uitgestorven zeg maar. Zo ook in Burgkunstadt en er is geen kroegje open. Iemand die plaatselijk zeer bekend is wijst ons de weg naar een Italiaans ijssalon maar ook deze is nog dicht. Wanneer we teleurgesteld weer weg willen rijden steekt iemand het hoofd uit het raam, ‘wir offnen sofort’ en we nemen dankbaar plaats als eerste klant op het terras.

Het is ongelofelijk maar tijdens de fietstocht naar de koffiestop zijn de donkere wolken verdreven en hebben plaats gemaakt voor witte wolken in een blauwe hemel. Zodoende zitten we lekker in de zon op het terras en laten ons verwennen met Apfelstrudel, dubbele espresso’s, macchiato’s en cappuccino’s met slagroom. Ook Gijsbert heeft de locatie gevonden en we bestuderen het vervolg van de dag. We hebben heerlijk gekoerst over fatsoenlijke wegen en besluiten dit het tweede traject ook te doen met als gevolg toenemend autoverkeer, die van dezelfde weg gebruik maakt. De stops zijn evenwichtig verdeeld vandaag, op 40 km koffiestop en op 85 de lunch die we in Bad Berneck gepland hebben.

We eten een pastagerecht op een leuke plaats en gaan ons opmaken voor het laatste deel van de dag waar nog een flinke klim in zit (van 350 meter naar 800 meter) Ook in het parkoers vanmorgen zaten al flinke klimmen dus we proberen een route te vinden met de meest menselijke stijging. We kunnen kiezen uit een fietspad met veel kronkels (belooft niet veel goeds), een gele weg (matig verkeer maar met nog steeds een stijgingspercentage van 11,5%) en een rode weg met veel verkeer maar matiger van klim. De meeste kiezen voor de gematigde versie en gaan op pad. De eerste 12 km gaat het gestaag omhoog en proberen het tempo op 18/19 te houden. Daarna wordt het serieus en moeten we qua route juiste keuzes maken. Uiteindelijk komen we op een 4-baansweg naar Marktredwitz met nog 35 km te gaan. Er wordt hard gereden en het is geen pretje om hier als fietsers uiterst rechts op het witte streepje te rijden. Bovenaan de klim zien we een bord dat hier de waterscheiding van Europa is, in de beklimming loopt al het water uiteindelijk naar de Noordzee, over de top loopt alles richting Zwarte Zee.

Willem krijgt nog twee keer een lekke band en zijn totaal komt hiermee op 4, het totaal totaal staat nu op 10 stuks (1 voorband, 9 achterbanden). En dan te bedenken dat de slechte wegen nog moeten komen in Tsjechië, we zitten er nog maar 17 km vandaan!!!!!! We hebben nu in totaal zo’n 1400 km op de tellers staan in 11 dagen!!!!!!

Nog wat wetenswaardigheden uit de groep: we zijn bijna door onze voorraad CO2-bommen, dus Gijsbert heeft een extra taak voordat we de grens over gaan. Het aantal fietsbanden is nog ruim voldoende Gert heeft er 10 op internet gekocht tegen een speciaal Pelgrimtarief, daar kunnen we niet tegen lek rijden. Meerdere dagen zijn we nu al begonnen met de regenjassen in de rugzak omdat het niet uit kon blijven, en toch blijft het uit. De regen wil maar niet op ons neerdalen tijdens het rijden, sterker, we zitten ook vanavond weer met verbrande koppen aan tafel. Ik ben iedere morgen in de omstandigheid om de Hejgers in adamskostuum te aanschouwen en ik kan u meedelen dat dit kostuum er steeds meer bizar uit gaan zien, witte lijven met roodbruine ledematen, een Zebra zou jaloers zijn op de streepstructuur.

Hij zwelt van trots

Martin heeft veel broers en zussen

Hij komt uit een groot gezin

Zo’n gezin kent heel veel plussen

En wellicht heel weinig min

Martin is nu ondertussen

Ook wel voor veel nazaat in

En hij gaat Mariët nu kussen

Voor haar Bjørn, de Benjamin

Want Martin heeft dan nu gekregen

Waarop hij best lang heeft gewacht:

Zijn eerste kleinkind, wat een zegen