Dag 16. Dinsdag 13 augustus 2013. Sète- Cap d’ Agde- Beziers- Port Leucate- Canet sur Plage

Dag 16. Sete- Cap d’ Agde- Beziers- Narbonne- Port Leucate- Canet sur Plage

Zon met flinke wind van rechts, 24 tot 34 graden, 155 km met 21.5 gemiddeld.

“Op weg naar de voet van de Pyreneeën met Willem erbij”

Bij aankomst in het hotel in Sète krijgen we bericht van Willem, hij is om half 7 in Montpellier.

Bert drinkt een snelle cola en rijdt in vliegende vaart de 35 km naar het station. Vlak voor Bert 's aankomst belt Willem al, hij staat buiten het station te wachten. Met een snelheid van 300 km per uur heeft Willem in de trein zijn fiets in elkaar gezet en zijn wielertenue aangetrokken.

Bert drinkt bij Willem nog een snelle cola en ze rijden samen terug naar Sète. Willem neemt nu de kop, hij is nog fris. Een zeer warm welkom is zijn deel als we hem om half 9 verwelkomen.

Tijdens het diner, met de Middellandse Zee als uitzicht, hebben we discussie over de toestand van Willem's moeder en de medische zorg in Nederland. Het wordt in de toekomst met beide alleen maar slechter.

Bij het ontbijt hebben we verschillende berekeningen over de route en het aantal kilometers naar Canet sur plage. De afstand varieert tussen de 142 km op de Mio tot 196 km op de Garmin. We kiezen voor de Mio. We rijden op een prachtig fietspad tussen Sète en Cap d' Agde langs de zee. Na 20 km gaat het fout, we komen op een keien pad. Een locale bewoner met een motor brengt op weer op de verharde weg.

Na de stad Agde kiezen we voor de D912, maar die brengt ons steeds verder van de route af het binnenland in. Dus de Mio er weer op, we slaan linksaf en gaan langs een kanaal rijden met veel plezierjachten. In Villeneuve-les-Beziers genieten we op 42 km van de koffiestop, terwijl boten elkaar moeten passeren bij een bruggetje. Langs het Canal du Midi gaan we steeds verder het binnenland in en komen in Beziers. Dan buigen we naar links en de Mio stuurt ons over kleine hobbelweggetjes naar Narbonne. Over grote wegen door Narbonne-stad verder richting Perpignan.Uitgedroogd stoppen we bij een Bar Tabac voor veel cola's en een grote hotdog. Voor mij is er een fotomoment, want mijn trouwe Gazelle passeert de 50.000 km.

Het wordt steeds heter, de zon breekt door, de wind trekt aan, dreigende wolken boven de Pyreneeën. Willem rijdt op kop en gaat er nog harder aan trekken.

We draaien naar de kust bij Port Leucate, er wordt veel gesurft op de zoute binnenmeren.

De Hejgers kiezen voor een zoete Lipton Ice op het strand van le Barcares. Met nog maar 20 km te gaan nemen Willem en ik nog een biertje tegen de dorst. Deze laatste kilometers schieten niet op, doordat we over boulevards rijden met wandelende badgasten. Bij aankomst in Canet en Roussillon op de Place Mediterrannee genieten we meteen van de Sardana, een Catalaanse volksdans ter ere de overwinning op Franco.We zijn al bijna in Spanje aan de voet van de Pyreneeën!