Dag 12. Vrijdag 9 augustus 2013. Crest- Saou- Alevrac- Valreas- Le Barroux.

Dag 12. Vrijdag 9 augustus 2013.  Crest- Saou- Alevrac- Valréas- Le Barroux.

Zonnig, 20 graden, 108 km met 20 km gemiddeld, 1426 hoogtemeters.

“Drie moordaanslagen op mijn verjaardag”

Het was gisteren een goed plan om eerst door te fietsen naar Crest, de plaats van aankomst op 100 km. 25 km voor onze nieuwe rustplaats brak de zon door, zodat we tijdens het fietsen weer warm en droog werden. Het stadje Crest heeft een oud centrum. Voor de kerk was een podium opgebouwd voor een jazz contest. Ook was er internetverbinding op straat, dus kon ik het dagverslag verzenden met live jazz op de achtergrond. Daarna fietsten we naar een modern hotel aan de rand van Crest. We moeten hier zelf onze was doen. Eten doen we buiten onder een veranda. Het personeel vindt het fris buiten, maar wij zijn 2 dagen kou gewend.

Bij het ontbijt word ik uitgebreid gefeliciteerd en toegezongen door zijn 2 fietsmaten voor mijn 64e verjaardag. Ook het lezen van de bemoedigende emails en sms'en geven mij een verjaardagsgevoel. Opgewekt beginnen we aan de 12e etappe richting Mont Ventoux, die we morgen gaan beklimmen. De zon schijnt, het is 20 graden, wind uit de goede richting, kortom ideaal fietsweer. Bert heeft gisteravond de fietskettingen en derailleurs gesmeerd. De krakende fietsgeluiden door de baggerregen van gisteren zijn vervangen door zoevende geluiden in een zonnebloemen-landschap.

Na het passeren van de rivier de Drome rijden we door een plooigebergte over de Col du Pas de Laudon. We passeren een spectaculaire nauwe doorgang met watervallen, er zijn veel fotomomenten. Het dorpje Saou, na de col, is voor veel toeristen een startplaats van een fietstocht door de bergen. Een koffiebreak maken we op 40 km in La Begude-de-Mazenc.

We maken daar kennis met een fietsend echtpaar uit Leiden. Dan volgt een lange beklimming naar Aleyrac. Op de top bemerk ik dat een spaak in mijn achterwiel gebroken is. Adriaan neemt mijn bagage over om het achterwiel voor nog meer spaak breuken te behoeden. Zonder bagage wil ik wel verder met een gebroken spaak, maar volgens Adriaan is dat geen goed plan.

In Valreas vinden we een gesloten rijwielwinkel, die tot 14 uur gesloten is. Daarom wordt de lunch in Valreas gebruikt. Na de salade en een omelet wordt het wiel vakkundig gerepareerd. Ook kopen we velg lint voor de Santos, want je weet maar nooit. Bert staat nog steeds 2-0-0 voor. Valreas is een "Enclave van de Pauzen" Dat is te zien aan de vele wijnranken in deze regio (Chateauneuf du Pape).

De Mont Ventoux komt in beeld als we een volgende col oversteken.

In Vaison-la-Romaine maken we nog een cola stop. De barkeeper doet een aanslag op ons leven door de parasols niet te vergrendelen. Bij een windvlaag vlogen de parasols letterlijk om onze oren en zaten we na de klap pal in de zon. Gelukkig konden we na deze mislukte aanslag onze weg vervolgen.

De Mio stuurde ons over zo'n geweldig mooi bypass weggetje zodat ik ineens om ben over de aanschaf van een Garmin fietscomputer, dat wordt mijn verjaardag cadeau volgend jaar.

De 3e aanslag op mijn leven is de breuk van mijn Thule fietstas van het stuur. In de afdaling valt de volle tas vlak voor mijn voorwiel op de weg. Gelukkig kan ik de tas nog net ontwijken.

Ik moet nu verder met de helft van zijn bagage…….

Gelukkig voor mij blijven we nu 2 nachten in een leuke hotelletje aan de voet van de Mont Ventoux om na te denken over de keuze, welke bagage ik hier zal achterlaten.

Morgen hebben we rustdag, we kunnen uitslapen en omdat we toch niets te doen gaan we een tochtje maken over de kale berg. Bert wil een goede tijd neerzetten, Adriaan neemt de lift en ik zie wel hoe hij boven komt.

Er is hier een mistral, dus misschien worden we wel van de berg afgeblazen.