Dag 11. Donderdag 20 augustus 2015. Angoulème - Montagnac le Coq - St Emilion - Moulon

20 augustus 2015 - Cadillac, Frankrijk

Dag 11. Donderdag 20 augustus 2015. Angoulème - Montagnac le Coq - St Emilion - Moulon (aan de Dordogne rivier)

Gereden: 140 km in 6.41uur, gemiddeld 20.8, hoogtemeters 1417, strak blauwe lucht, windstil, 20 tot 31 graden,

" We zijn over de helft"

Na 11 dagen fietsen hebben Paul en ik meer dan 1400 km op de teller staan en met nog 11 fietsdagen voor de boeg zijn we wat de kilometers betreft over de helft. Santiago is vanaf hier nog 1200 km verwijderd, maar we hebben de Pyreneeën en Galicië nog voor de boeg in eveneens 11 fietsdagen.

Elke dag is zwaar geweest, maar 2 dagen waren echt heftig namelijk de hete dag naar St Quentin en de lange dag naar Chartres. Gelukkig zitten we nog steeds in de flow, want we zijn zojuist in Moulon aangeland. We zitten nu aan het Affligem  bier aan het zwembad langs de Dordogne onder St Emilion, vlakbij Bordeaux.

De omgeving is anders geworden, uitgestrekte landerijen met zonnebloemen, maisvelden en omgeploegde graanvelden zijn veranderd in bossen met veel meer klimmen en dalen, maar vlak voor St Emilion werden het wijnvelden en daar zitten we nu midden tussenin.

Vannacht slapen we in de Chambres d' Hotes La Malouiniere aan de Dordogne rivier.

Het was weer een lange dag, al om 8.15 uur vertrokken uit het omgebouwde klooster in Angouleme, met voor de zekerheid een belegd stokbrood van de ontbijttafel meegenomen in de achterzak. Dat was niet voor niets, want vandaag hebben we nergens koffie kunnen drinken en ook een lunch zat er niet in. Nergens was onderweg een plek om koffie te drinken of een plat du jour te nuttigen. We rijden door een erg verlaten streek, een streek waar niemand meer woont of iedereen met vakantie is.

We hebben water en ons brood genuttigd bij een Romaans kerkje uit de 12e eeuw in Montagnac le Coq en verderop nog een cola met een koffiebroodje in een onbekend dorpje.

Op het laatst komen we bij het dure wijnstadje St Emilion, daar is het zo druk met toeristen dat zelfs de politie fietsers weigert in de binnenstad. Er zijn hier allemaal Chateaus met dure wijnen. Wat ik opvallend vind is dat alle druiven onder in de wijnrank groeien en niet hogerop tussen het blad.

Nu schrijf ik mijn dagverslag aan het zwembad bij de Dordogne rivier. Ongelooflijk dat we zoveel indrukken opdoen in telkens andere plaatsen, in telkens andere bedden met wisselende partners. Vanavond wordt er voor ons gekookt en hopelijk ook de was gedaan.

Foto’s