dag 15. Donderdag 2 juni 2011. Oloron - Col de Somport - Jaca - kasteel Javier bij Sanguësa
Oloron - Col de Somport - Jaca - kasteel Javier bij Sanguësa
160 km in 7.45 uur, eerst koud en regen tot de Somport, daarna half bewolkt met harde windvlagen van rechts.
Op tijd vertrokken vanuit een vergane glorie hotel.
We moeten de Col de Somport over en de lucht is betrokken en het is koud, dat belooft niet veel goeds.
Eerst 45 km langzaam stijgen van 250 naar 850 meter over goed asfalt door de prachtige "Vallee d’Aspe" We drinken veel café au lait met 2 croissants voor de laatste 15 km klim. We moeten dan naar 1640 meter hoogte.
Op Bert staat geen maat, hij is een echte klimgeit.
Adriaan en ik doen de klim in ons eigen tempo.
Het regent en het is mistig op de berg. Bij een temperatuur van 4 graden vraag je jezelf tijdens het klimmen af of je dit nog wel leuk vindt.
Boven op de col zijn we tot op het bot verkleumd. Met warme thee, kip en frites proberen we wat op verhaal te komen. Een echtpaar uit Breda durft fietsend niet verder en blijven op de berg slapen.
Ook wij zijn erg bang voor de afdaling, beelden van de Splügen pas uit 2005 komen ons weer op ons netvlies. Lambert ging toen tgv de kou zelfs een stuk lopend de berg af!! We trekken alle fietskleding aan die we bij ons hebben.
Gelukkig breekt halverwege de afdaling de zon door. Dat is onze redding voor de laatste 100 km, die we nog te gaan hebben.
De weg van Jaca naar Javier over de N 240 is geen pretje. Veel vrachtverkeer en snelle motors maken het erg gevaarlijk, als je bedenkt dat er veel harde windvlagen van rechts kwamen.
Gelukkig zijn we veilig aangekomen in hotel Javier naast het volledig gerestaureerde stamslot van Carlos-Hugo de Bourbon Parma, de vroegere echtgenoot van Prinses Irene.
We gaan nu aftellen. Er staat nu 2000 km op de teller en moeten er nog 800 gaan tot Santiago. Er staan nog 3 zware etappes op de rol, maar het goed volbrengen van deze klimdag geeft veel zelfvertrouwen.
We moeten de komende dagen de energie goed verdelen.
Ook de stempelkaart is al aardig vol.
De stemming is erg goed. We kunnen het onderling goed vinden met elkaar. Wel missen we de gezelligheid van de andere Hejgers. We praten wel veel over de lol, die er was tijdens de andere fietstochten.
Toch is het voor ons een goede keus geweest om te gaan.
Bert moet fietsend voor het eerst Santiago bereiken. Adriaan en Gert wijzen hem de weg. Bert houdt de oudjes daarvoor als het kan zoveel mogelijk uit de wind.Morgen een relatief makkelijke etappe naar Logrono.
Gaan we weer ooievaars zien?
