Dag 10. Vrijdag 17 augustus 2007. Quédillac - La Baule - St. Nazaire.

Dag 10. Vrijdag 17 augustus 2007. Quédillac - La Baule - St. Nazaire.

Gereden: 171 km in 7.23 uur, gemiddeld 23 km/uur, half bewolkt en wind uit alle richtingen.

Gisteren meer dan fantastisch gegeten in het hotel. Bijzonder dat er in zo’n kleine plaats, ergens midden in Bretagne een hotel staat met deze allure. Het ontbijt is echter weer matig, afgemeten broodjes en alleen maar jam (alleen voor snelverbranders).

We besluiten van onze geplande route vandaag af te wijken en alleen voor de witte boeren landweggetjes te gaan. Het is in iedere plaats wel even puzzelen, maar als je goed kijkt kom je er wel uit en we rijden nergens fout. Het terrein is licht glooiend en de uitzichten zijn fantastisch. We rijden genietend op de fiets door een rijk gevarieerd boerenlandschap. Nadeel is wel dat we bijna geen grote plaats aandoen en daardoor geen pleisterplaatsen vinden voor onze stops. De croissants moeten we zelf bij de bakker halen en daarna in een vroeg geopende kroeg bij een kop koffie nuttigen. De lunch wordt ook niks en dit lossen we op door een plaatselijke supermarkt te ‘beroven’ van wat fruit, drankjes en yoghurthapjes.

Buiten worden we opgewacht door een wat al te enthousiaste Duitse medefietser maar we zijn hem al gauw zat en stappen snel weer op. Het is de hele dag prima fietsweer dus we besluiten ’s middags voor de lange versie van de dagetappe te gaan, langs de mooie grote stranden van La Baule en St.Nazaire. Op het strand van La Baule bestellen we een broodje gezond en krijgen een soort pannenkoek met ham en kaas en een rauw ei erover gedrapeerd. Gravettes heet dat en is de specialiteit in Bretagne.

Het blijven rare jongens, die Fransen.

We overnachten in St.Nazaire, hotel Le Dauphin en eten buiten de deur.