Dag 20. Zaterdag 17 augustus 2013. Barcelona- Montserrat- Barcelona.

Dag 20. Zaterdag 17 augustus 2013. Barcelona- Montserrat- Barcelona.

Wisselend bewolkt, 27 tot 33 graden, 90 km met 17 gemiddeld, 1492 hoogtemeters.

“De Zwarte Madonna gezien en een hand gegeven, onze missie is geslaagd”

Na het ontbijt hebben we de fietsen van alle overtollige ballast ontdaan, de Montserrat moet vandaag nog bedwongen worden.

Willem weet de weg de stad uit, we moeten naar het zuidwesten via de Avinguda Diagonal. Door deze weg kunnen we de berg met het TV station ontwijken. Ten zuiden van die berg ligt er ook éen en toevallig nemen we die col. Het San Jose Hospital passeren we op een top, maar dan komen we bij drukke autowegen uit. Via een slinkse route ontwijken we de drukke autoweg, maar komen dan in een nieuwbouwwijk zonder richting aanwijsborden.

De Ipad heb ik vandaag thuis gelaten, want Willem weet de weg en Bert heeft een Mio.......

De Mio wordt erop gezet, die zegt eerst "ga terug" en daarna stuurt hij ons links de bergen in.

Via hellingen tot 16% komen we in een prachtig bergdorpje, waar we veel cola drinken.

De locals weten niet hoe je naar Montserrat moet rijden, maar ze weten wel dat het erg ver weg ligt. Routekaarten verkopen ze niet. De Mio wordt nu anders geprogrammeerd, hij mag nu ook autowegen pakken. Ineens is de afstand tot het einddoel Montserrat geen 52 maar slechts 38 km. Een mooie weg wordt gevonden, we rijden langs een snel stromende rivier een kloofdal in.

De getande berg komt in zicht met torenhoge rotspartijen en een basiliek met een klooster er tegenaan geplakt.

Bert krijgt zijn 3e lekke band aan de voet van de berg, we zijn bang dat de duivel hier een rol inspeelt; eerst ons de verkeerde berg opsturen, dan een lekke band en nu ook nog dreigend onweer dat bij de beklimming kan losbarsten.

Daarom eerst een lunch en dat is tegen de zin van Adriaan: "met een volle maag klimmen is levensgevaarlijk” De stemming is 3 tegen 1: het wordt gazpacho met salade, olijven en brood.

10 kilometer is het klimmen naar de top, Adriaan neemt zijn eigen tempo, Bert en Willem gaan samen stampen. Ik kan de 2 klimgeiten in het zicht houden en zie zelfs kans bij ze aan te klampen. Gezamenlijk komen alle 3 tegelijk boven en de felicitaties gaan over en weer als Adriaan het kwartet kompleet maakt.

We hebben Montserrat gehaald en gaan dat vieren in de kerk. Na een uur schuifelen zijn we eindelijk boven het altaar. Nu kunnen we de Zwarte Madonna persoonlijk ontmoeten en een hand geven.

Onze inspanningen zijn het allemaal waard geweest. In de basiliek neemt iedereen zijn eigen stilte moment, terwijl bij het altaar een vioolorkest speelt begeleid door prachtig orgelspel.

Met een voldaan gevoel wordt er pas om 17 uur begonnen aan de gevaarlijke afdaling.

We hebben al 75 km op de teller, dus nog ver terug te gaan naar ons hotel in Barcelona.

Ik heb echter tijdens het beklimmen in het dal een treinstation gezien in Ministron de Montserrat. Op mijn voorstel rijden we daar naar toe. Een trein vertrekt al over 5 minuten naar Barcelona, dus waarom nog fietsen als onze missie geslaagd is.

Het overwinningsbier wordt pas om kwart voor 7 gedronken op de Plaza d' Espanya.

Via trottoirs en drukke allees komen de Heygers heelhuids aan in het hotel aan de Plaza Catalunya. Het afscheidsdiner is natuurlijk op de Ramblas en het gerecht is het Spaanse paella.

Zo komt er een einde aan het avontuur naar de Zwarte Madonna in Montserrat in 20 dagen met 2250 fietskilometers.

Morgen gaan we met de trein naar Girona en zondagavond zijn we weer thuis in Nederland.

Tijdens het afscheidsdiner hebben we geëvalueerd: einddoel is bereikt zonder malheur, jammer dat Willem 2 weken gemist heeft, Groene Route was top, hotels erg leuk en verrassend, culinair was het geweldig en de afstanden waren ook voor de oudjes te behappen.

Een eventueel nieuw avontuur wordt besproken op de Hej in mei 2014.