Rome, Dag 4

Verslag van de pelgrimgangers op weg naar Rome.  datum: maandag 15 augustus 2003, Maria Hemelvaart

Dag 4.    Büllingen- Dasburg- Vianden- Müllerthal- Remich- Nennig

Gereden: 155 km   Rijtijd:  6,15 uur   Gemiddeld: 24,8 km/uur

Beloofd is beloofd......

Wij waren nog in Nederland, Vessum om precies te zijn en zaten aan de koffietafel met een duurzaam gesneden taartje. Roept een van de koffiedrinkers aan de andere kant van de tafel: “geef mij de stofkoei eens aan”, dat blijkt in het Nederlands (koffie)melkpoeder te zijn.

Gisteren gegeten en overnacht in Büllingen. Op het menu stond Käsetortchen, frische Lacks (uit blik) en apfelküchen. Tijdens het eten trekken we met onze verhalen, constant de aandacht van de andere tafels. Aan een van de tafels zaten de heer en mevrouw Vlug. Hij vertelde insectendeskundige te zijn en heeft periodiek zeer veel werk op golfbanen. Zij waren ook zeer geïnteresseerd in onze tocht en hebben zich spontaan aangemeld als sponsor. 

Wegens de panne van Willem hebben we “maar” 100 km gereden terwijl er 160 km op het program stonden. Het is zondag en morgen is het 15 augustus, Maria Hemelvaart, dus alles in deze buurt is dicht. De enige die ons dus uit de penarie kan helpen is Ron, de plaatselijke fietsspecialist, uit Oss. In één van onze eerdere dagverslagen heeft u kunnen lezen dat hij toen al enige mankementen aan diverse fietsen heeft verholpen. Gekscherend heeft hij toen gezegd dat er 500 km garantie op zit. We bellen hem op en krijgen hem niet te pakken, omdat hij de telefoon moet wegdrukken. Hij zit met vrouw en kinderen bij een voorstelling van Robin Hood in het openluchttheater “de Kersouwe”. Het is net spannend, doodstil en zijn telefoon rinkelt oorverdovend. We krijgen Ron om 17.00 uur aan de lijn en leggen de situatie uit. Om 18.00 uur belt hij terug met de mededeling dat hij morgenochtend om 4.00 uur zal vertrekken, om 6.00 uur in Büllingen zal zijn en dat de reparatie met een uurtje gebeurd is. Om 8.00 uur, na het ontbijt kunnen we dus weg. We kunnen het nog steeds niet geloven maar Ron staat, met zijn 2 kinderen Maarten en Noor, om 6.00 uur voor de deur van het hotelletje. De fiets krijgt een nieuwe derailleur en besluiten voor de zekerheid de laatste tandkrans uit te schakelen, zodat Willem met zijn grote krachten de derailleur niet meer in het wiel kan laten slaan. Het laagste verzet kan dus niet worden bereikt, dat belooft nog veel plezier in de Alpen. Ron en de kids eten het ontbijt met ons mee en om 8.00 uur stappen we op de fiets. Als Lambert roept: “we kiezen het ruime sop”, geeft dit een duidelijk beeld van de weersomstandigheden.

Nat en koud besluiten we vandaag te proberen wat van het routeschema in te lopen. We hebben voor vandaag 100 staan en hebben er gisteren 60 te kort gereden. De koffie staat gepland op 60 km van de start in Dasburg, de plaats waar we gisteren zouden eindigen. Er zitten verschillende lastige en lange klimmen in het traject. In cafe Daytona, gerund door Hans en Marlene die uit Ridderkerk komen, drinken we koffie met heerlijke warme appelgebak. Daarna besluiten we de lunch op 110 km te zetten in het Müllerthal. Na de koffie wordt het droog, maar de kleren en schoenen zijn en blijven nat. We trappen lekker door op prima asfalt en we krijgen zowaar de wind een beetje in de rug. Om een uur of twee rijden we aan en zien de partytent al staan. Deze blijkt van een plaatselijke friettent te zijn en Gijsbert heeft de bus strategisch 100 meter verderop geparkeerd, bang dat hij de concurrentie met de friettent dik zou winnen en stoelen te kort zou komen. We genieten in de buitenlucht van de heerlijke lunch en komen weer op krachten voor het laatste traject. We besluiten nog zo’n 40 km te doen en in Remich naar een overnachtingsplek te zoeken. De laatste 40 km kunnen zeer verraderlijk zijn maar vandaag zit het mee. We rijden verder het Müllerthal in, volgens Lambert het mooiste dal van Luxemburg en niet in de laatste plaats omdat er in Luxemburg maar een dal is. We volgen prachtige paden langs de Moezel en beginnen langzaam maar zeker van de omgeving te genieten nu het droog geworden. Ook met de gevoelstemperatuur gaat het de goede kant op. De laatste 10 km rijden we over een fietspad richting Remich, midden door de wijnvelden van de Riesling. We stoppen en maken een foto tussen de druivenstruiken. Daarna bellen we Gijsbert of hij al een onderkomen heeft geregeld. We overnachten vandaag in twee 3 persoonsappartementen behorende bij “Hotel zur Traube”. We zijn nu een dag of 4 onderweg en hebben vanwege het slechte weer de tent nog niet uit hoeven pakken. Toch verlangen wij terug naar onze kathedraal en het overnachten in de buitenlucht. Zou het morgen lukken?