Dag 2. Dinsdag 30 juli 2013. Oss- Heeswijk- Helmond- Weert- Maasstricht- Eysden

Dag 2. Oss- Heeswijk- Helmond- Weert- Maaseik- Maasstricht- Eysden.

Veel bewolking, wind tegen, 135 km, 24.5 km gemiddeld.

Vandaag ga ik vermoeid beginnen aan de etappe Oss naar Eijsden. Vannacht erg weinig geslapen, daarover later meer.

Gisteravond heerlijk gegeten in het Bomenpark, we waren met 7 personen. Adriaan en Margriet, Lambert en Hermine zijn er nu ook bij. Ontzettend vriendelijk zijn we ontvangen met champagne van het huis. We gaan tenslotte de vader van de kok alle eer bewezen op de flanken van de Mont Ventoux. Ontzettend genoten van oesters, zwezerik, tonijn en andere exquise gerechten in de avondzon op het terras. We kozen geen lam, want dat eten we morgen bij Fabienne en Frank. Lambert heeft alle aanwezige gasten op het terras weer luidruchtig vermaakt met zijn verhalen over de antropoloog in het oerwoud bij de inboorlingen. Hij wordt gedood, maar moet eerst nog wawa ondergaan.

Bij thuiskomst aan de Bartoklaan in Oss check ik nog even mijn mails.

Dr Amusu uit Ghana schrijft dat de douane in Accra de inklaring van de container niet accepteert. De douane accepteert alleen een officiële verklaring van de donor uit Nederland. De hele nacht ben ik in de weer om een originele "Gift Certificate" te maken. Gelukkig heb ik nog briefpapier van het Bernhoven Ziekenhuis.

Mijn laptop is in Katwijk, dus ga ik om 23 uur met mijn dronken kop op de computer van buurman Henk van de Brand een document maken met veel stempels en handtekeningen. Onder het genot van nog een biertje heb ik na lange tijd knutselen toch een document gemaakt dat de douane in Ghana wel moet accepteren.

Buurman Henk gaat ervoor zorgen dat dit formulier morgen in Bennekom is, want donderdag gaat dokter Jan Kroeze naar het Holy Family Hospital in Nkawkaw in Ghana vliegen. Dan heeft dr Kwasi Amusu vrijdag al het nodigde formulier!

Om 8 uur zijn Bert, Paul en ik al bij Ron de fietsenmaker in Oss. Tot onze verrassing is Adriaan dan al weg. Hij was bij Ron om kwart voor 7. Ron is ook een Garmin specialist. Hij zet voor Adriaan nog enkele ontbrekende kaarten in zijn fietscomputer. Willem is er niet bij in Spanje. Hoe moeten we anders de weg vinden van de Spaanse  grens tot Barcelona. Mijn opmerking dat we de Middellandse Zee altijd links moeten houden is voor Adriaan niet voldoende. Mijn derailleur wordt deskundig beter afgesteld en nu schakelt hij als een zonnetje. Ron helpt ons weer uit de nood op zijn vrije dag. Tot hoever gaat hij garantie geven?

Als Paul, Bert en ik in Heeswijk bij Adriaan komen zitten ze allemaal nog aan een uitgebreid ontbijt. Wij schuiven aan en krijgen ook nog een deel. Ruim overtijd vertrekken we, maar eerst moeten we ook nog Piet Giele gedag zeggen.

In Veghel gaat eerst de telefoon bij Lambert, dan bij Adriaan en later blijft mijn telefoon rinkelen. Hermine aan de lijn, ze kan de autosleutels niet vinden! Lambert heeft de sleutels nog in zijn wielershirt. Dat betekent vandaag 40 km extra om de sleutels terug te brengen. Gelukkig kent Adriaan een vriendin Ria in Veghel en die neemt de sleutels in ontvangst. Met Lambert in de groep maak je altijd wel iets mee. Jammer dat hij afhaakt in Eijsden.

Hij loopt als een krab, maar hij fietst erg soepeltjes. Wij denken dat hij best Barcelona kan halen. Adriaan raken we kwijt langs de Zuid Willemsvaart. Ik word weer gebeld; de hotellier in Eijsden wil weten hoe laat we aankomen. Adriaan maakt van de gelegenheid gebruikt te gaan plassen achter een boom, ik zie dat niet en de andere 3 horen het niet en fietsen met 25 in het uur tegen de wind in door. Ik probeer de andere 3 nog in te halen en als dat eindelijk gelukt is, missen we Adriaan. In Beek en Donk zijn we weer compleet.

De koffie slaan we in Helmond over, want we willen om 12 uur op de uitgebreide lunch bij de zus van Adriaan zijn. Jenny heeft een zeer uitgebreide lunchtafel midden in de kamer. We doen ontzettend ons best, maar de tafel krijgen we niet leeg gegeten.

In Maastricht nemen we afscheid van Paul. Hij gaat met de trein naar huis. Morgen heeft hij een belangrijke afspraak. Paul en Bert hebben de oudere mannen erg goed uit de wind gehouden, we zullen Paul gaan missen.

Vandaag hebben we de kortste weg genomen naar Eijsden. Achteraf was het een klote weg na Weert. Een lange rechte weg over Maaseik en Maasmechelen met veel steenslag en gevaarlijke putdeksels, harde wind tegen, bewolkte luchten met een nat wegdek en regenspetters. In Lanaken doofde Lambert langzaam uit als een konijn met myxomatose met een doffe glans over zijn ogen. Het drinken van een therapeutische cola gaf hem weer licht.

135 km op de teller met 24.5 km gemiddeld.

Morgen komt de koninginnenrit door de Ardennen, als we die dag overleven, gaan we ver komen.