Dag 15. Vrijdag 5 juni 2009. Praag - Herink - Stririn - Tábor

5 juni 2009 - Praag, Tsjechië

Gereden: 128 km in 6.15 uur, gemiddeld 20.8 km/uur, 1600 hoogtemeters, koud bewolkt winderig droog weer.

Camping Praag, we zijn vannacht niet gestoord door overvallen en aanslagen. We staan zoals gewoonlijk op de dag van ons vertrek om 7.00 uur op. Goed ontbijt door Gijsbert ook zoals gewoonlijk met o.a. heerlijk gebakken eieren. Het is flink koud , 10 tot 12 graden met een fors windje eroverheen. Iedereen heeft dode vingers en ziet bleek en blauw. We kleden ons warm voor op de fiets. Truien, windvangers, zwarte armen en benen. Een enkeling een legging van zeehondenbont en ijsmuts. We trekken vandaag de binnenlanden van Tsjecho-Slowakije in. Weinig campings en hotels en zeer slechte wegen. Onveilig waarschijnlijk door éénogige struikrovers met een middeleeuws karakter achter lage bossage’s met kromzwaarden en pistolen.

Na 1 uur fietsen hebben we 14 km afgelegd richting Haje, een buitenstad van Praag en na 20 km verlaten we pas de stad. Daarna richting Pruhonice en Herink. Koffie op ongeveer 40 km fietsen langs de route in een extreem luxe, net gebouwd golfcentrum ‘Ringhoffer’ in Stririn. Het geheel had een Gaudi-achtige uitstraling. Onbegrijpelijk dat zo’n luxe complex hier kan floreren. In het golfcentrum doneert Martin 1800 kronen in onze kas. Het geheel heeft waarschijnlijk zo'n psychedelische uitwerking op hem dat dit spontaan gebeurt. Als hij aan het fietsen is, ervaart hij het zeker anders.

De rustdag in Praag heeft Adriaan extreem goed gedaan. De hele dag suist hij als een blauw-witte komeet voor ons uit. De landschappen zijn prachtig om te zien, boom- en bosrijke gebieden, langs de weg staan soms kersenbomen, die vol hangen met vrucht, de dorpjes worden stiller en de steden kleiner. Op 67 km heerlijke lunch op een prachtige plek waar Gijsbert de auto uit de wind heeft neergezet. We krijgen de laatste dagen (op verzoek) soep bij lunch en we mogen kiezen uit broccoli-crème, goulash, koninginnen of tomatensoep. Als we weg rijden hebben we pas in de gaten dat onder de parasol, aan de weg geparkeerd, een klein bordje hangt met de tekst ‘Lunch de Hejgers’. Daarna gaat het steeds berg-op en berg-af. Het is toch een stevig geaccidenteerd gebied en ik vind het fors inspannend. Mijn spieren en gestel zijn vandaag toch al loom en zwaar, een kadaverachtig gevoel trekt door me heen. Volgens de kaart leek de route toch niet zo bergachtig. Het is wel opletten geen bordje te missen, maar de weg staat goed aangegeven vandaag. Vanmorgen al reden we vrij simpel via de bordjes A22 in de juiste richting de stad uit, nu volgen we de hele dag fietsroute 11. Alleen op het laatste deel korten we via een andere weg (120) iets af, het scheelt ons 10 km. Dan bereiken we Tabor in zonnig weer zonder overvallen. Biertje in Hotel Lazne en heerlijk diner. Voldaan leggen we ons te ruste.

Foei!

Je kunt niet dik genoeg zijn aangekleed

Nu je vandaag weer een heel eind moet rijden

Door kou is jullie tocht behoorlijk lijden

Want lekker fietst het echt niet in een plaid

Je kleedt je, als je kilometers vreet

In warme wollen trui, zo’n dik gebreide

Met ijsmuts, die je hebt uit barre tijden

En volgt dan zo die blauw-witte komeet

Je dode vingers ogen heel erg bleek

Als bij ’n Elfstedentocht in ’t Friese Sneek

Maar van één ding ben ik totaal van streek: