Dag 10. Woensdag 19 augustus 2015. Mignaloux - Chateau Garnier - Charroux - Angoulēme

Dag 10. Woensdag 19 augustus 2015, Mignaloux - Chateau Garnier - Charroux -,Nantieul en Vallee - Angoulēme

Gereden: 133 km in  6.23 uur, gemiddeld 20.8 km, hoogtemeters 1179, blauwe lucht, windstil, 19 tot 31 graden.

" Strakke Krasse Knarren "

Tijdens het diner gisteravond onder de Dorische zuilen heeft Paul aan de 3 artsen gevraagd wat hun beroep zou zijn als zij geen geneeskunde gestudeerd zouden hebben. Dat werd dus een interessante discussie.

Vanmorgen ruim ontbeten in het Golfresort. De routekaart bestuderend constateren we dat we vandaag geen grote plaatsen passeren, dus een Plat du Jour of een broodje gezond zal er vandaag onderweg wel niet inzitten.

Van de ontbijttafel pakken we allemaal een stokbrood en beleggen die fors met kaas en ham, zo zullen we onderweg niet verhongeren. De bidons worden ook ruim gevuld met water.

Adriaan heeft zich geschoren, gisteren zag hij eruit als een clochard met een grijze baard van 10 dagen. Zijn kleinkinderen gingen ontzettend huilen toen ze hem zagen met Skype, ze herkenden hem niet meer.  Peter rijdt nu met schone handen, hij rijdt vanaf nu alleen op het grote blad en zijn ketting blijft erop liggen. Paul en ik zijn zongebruind, ook op armen en benen, en hebben een baard van 1 dag. We zitten nog steeds in een flow. Elke dag verbruiken we 2500 kcal extra, ons rompvet is verdwenen.  De hartslag is in rust tot onder de 60/min gedaald. Tijdens het fietsen komt de hartslag niet meer boven de 130 en is gemiddeld maar 110.

Verbazingwekkend is het dat je lichaam na 10 dagen fietsen in een soort overlevingsstand gaat staan, we zien er dan ook erg patent uit in onze opvallende rood/witte Yamanouchi shirts en zijn nu "strakke krasse knarren"

Na 40 km zijn we maar 1 wandelaar met rugzak tegengekomen (hij liep de verkeerde kant op), verder was er geen verkeer. Met moeite konden we koffie krijgen naast een bejaardenhuis in Chateau Garnier. Daarna komen we door het stadje Charroux met een Pisa-achtige toren. Die toren uit de 11e eeuw was een onderdeel van een abdijkerk, waar ooit wel 25.000 pelgrimsgangers naar Santiago kwamen. Hier scoren we ook weer een stempel.

Annie van Erp uit Berghem adviseert ons antilek banden, zij fietst al 10.000 km zonder lek.

Peter, Paul en ik hebben echter gekozen voor comfortabele Continental 23 met een zeer lichte rolweerstand.  Adriaan heeft stugge antilek banden van het merk Continental Sportief 32. Toch rijdt hij vandaag lek! Er zit een torsie in de binnenband en dat kennen we van een lek in Bastogne 2011, toen zat er ook al een torsie in zijn binnenband.  Antilek banden vragen dus om goede binnenbanden. Met veel moeite krijgen we de band gewisseld, nadat we hem opgepompt hadden tot 8 bar, schoot het piefje eruit en konden we opnieuw beginnen.

Na de lunch gaan we steeds meer klimmen en dalen, dus maken we veel hoogtemeters.

In Angoulēme geeft de Garmin een verkeerde route aan naar het hotel, de Samsung van Paul brengt uitkomst. Na een overbodige beklimming komen we eindelijk in een klooster dat omgebouwd tot een Aparthotel.

We gaan meteen bieren aan de rivier en bestellen ook meteen maar een entrecote, die pas na 19.00 geserveerd wordt. Dan doen we de was en gaan op tijd naar bed.